بریده‌هایی از کتاب امیلی و جست و جو (کتاب سوم)

اگر چشمت به یک هدف باشد به آرامش می‌رسی

خدا را شکر ما آدم‌ها توان این را داریم که وقتی مشغول کاری هستیم روحمان را جای دیگری پرواز دهیم

"هرگز در حضور کسی که مخفیانه عاشقش هستید سکوت نکنید. سکوت همه‌چیز را برملا می‌کند."

انتظار برای رسیدن نامه‌ها، همیشه یک‌جور انتظار جذاب و دل‌چسب،‌ اما پرتردید است.

خیلی‌ها دوستش دارند و خیلی‌ها دوستش ندارند، ولی هیچ‌کس نیست که نسبت به او بی‌تفاوت باشد.

با این حال آگاهی از تغییر همواره با حسرتی سرد همراه بود که تنش را می‌لرزاند.

وقتی داری برای همیشه خداحافظی می‌کنی باید سریع و بی‌مقدمه این کار را بکنی.

می‌دانم همه در زندگی لحظاتی را تجربه می‌کنند که سراسر ناامیدی و بی‌حوصلگی است و زندگی هیچ طعم خوشایندی ندارد. حتی آفتابی‌ترین آسمان هم چند لکهٔ ابر دارد، اما نباید فراموش کنیم که خورشید همیشه هست. چه راحت است فلسفه‌بافی ـ روی کاغذ! (مثال: اگر شما دارید زیر باران خیس می‌شوید، یادآوری اینکه خورشید همیشه هست، می‌تواند خشکتان کند؟) خوب، شکر خدا هیچ دو روزی شبیه به هم نیست!

امیلی برد استار وقتی از شروزبری به نیو مون برگشت، دورهٔ دبیرستان را پشت‌سر گذاشته بود و افق گسترده‌ای پیش رو داشت

عشق خریدنی یا فروختنی نبود. هدیه بود.

«باز هم می‌توانم رنگین‌کمان پیدا کنم.»

هر شب به خودش می‌گفت فردا دیگر طاقتش تمام می‌شود. اما فردا که می‌آمد باز زندگی جریان داشت.

غم و اندوه، پایدار نیست؛‌ چرا که گذر زمان به ما یاد می‌دهد که همه‌چیز گذراست و اگر به پشت‌سرمان نگاه کنیم از غصه‌خوردن‌هایمان تعجب می‌کنیم.

صدایی غم‌انگیزتر از صدای باد و باران‌های شبانه و سرشار از اندوه و دل‌شکستگی و ناامیدی.

زندگی دیگر برایم مثل قبل نمی‌شود. یک چیزی از دست رفته. غمگین نیستم. اما انگار زندگی برایم تبدیل به رویدادی منفی شده است.

عشق هر دومان دست دوم است. مثل سوپ سردی که دوباره گرمش کنند.

«از وقتی دنیا شروع به چرخیدن کرد و تا وقتی از چرخش بایستد هر آدمی مردش را یا اولش پیدا می‌کند یا آخرش ولی کاش او را از اول تا آخر داشته باشی نه قرضش بدهی، نه قرض بگیری این آرزوی همهٔ دخترهاست اما از عهدهٔ خدایان خارج است.»

ـ مرا می‌بخشی دین؟ ـ چه چیزی را باید ببخشم؟ من عاشق تو هستم و تو عاشق او.

همیشه کاری را انجام بده که از انجام دادنش می‌ترسی

خوب شد بدتر از این نیست."

وقتی شادی، شب زیباست، وقتی اندوهگینی، آرامش‌بخش است و وقتی افسرده و تنهایی عذاب‌آور است.

گاهی لعن و نفرین خداوند برای ما بهتر از لطف و موهبت بندگانش است."

بارها پیش آمد که احساس کردم خدا از من متنفر است،‌ اما حالا دوباره مطمئن شده‌ام که عاشقم است

حتی آفتابی‌ترین آسمان هم چند لکهٔ ابر دارد، اما نباید فراموش کنیم که خورشید همیشه هست.

گاهی لعن و نفرین خداوند برای ما بهتر از لطف و موهبت بندگانش است

نمی‌دانید چقدر لذت‌بخش است که خوشبختی در دست‌هایت باشد و بتوانی آن را مثل مرواریدی ارزشمند به کسی که انتظارش را می‌کشد تقدیم کنی.»

"به کارت بچسب که در این دنیا بهترین چیز است. گاهی لعن و نفرین خداوند برای ما بهتر از لطف و موهبت بندگانش است."

«حتی اگر ما هیچ‌وقت پیدایش نکنیم، چیزی در این جست‌وجو هست که شاید دل‌چسب‌تر از پیداکردن باشد.»

جالب نیست که می‌شود همه‌چیز را گردن خدا انداخت؟»

"هرگز در حضور کسی که مخفیانه عاشقش هستید سکوت نکنید. سکوت همه‌چیز را برملا می‌کند."