بریده‌هایی از کتاب مقدمه ای بر پژوهش دین عامیانه

سحر و جادو و احضار ارواح. باور به جادو (سحر) که بنا بر قرآن دو فرشته به نام‌های هاروت و ماروت آن را به بشر آموختند، پیامد منطقی باور به موجودات شر و زیان‌کار است. هر چند مجازات مرگ ]در اسلام[ برای جادوگری وضع شده، این عمل در همه‌ی سرزمین‌های اسلامی رواج داشته و به واسطه‌ی اعمال عامیانه‌ی مردمانی که اسلام را پذیرفتند و بسیاری از باورها و آیین‌های کهن خود را حفظ کردند، تقویت نیز گردیده است. اوراد مکتوب، غالباً به زبان عبری یا حاوی کلمات عبری است و تصور بر این است که یهودیان در کار جادوگری خبره‌تر از مسلمانانند. تأثیرات قدرتمند فرهنگ‌های افریقایی را می‌توان در مراسم زار ملاحظه کرد که در میان زنان به‌ویژه در جوامع مسلمان شمال‌شرق افریقا رایج است و هدف از آن، تحت انقیاد درآوردن و احضار ارواحی است که انسان‌ها (تقریباً فقط زنان) را در تصرف خود می‌گیرند و آن‌ها را آزار می‌دهند.