بریده‌هایی از کتاب تاریخ فرهنگی قبیله لعنت (جلد هفتم، فراماسونری در صحنه حیات سیاسی، اجتماعی ملت ها)

به‌رغم تصوّر عمومی ساکنان جهان که ریشهٔ مجامع مخفی (محارم) و مدیران طراز اوّل جهان غرب را در «آمریکا» جست‌وجو می‌کنند، کلید کنترل، مدیریت و سازمان‌دهی مناسبات کلان سیاسی، اقتصادی، امنیّتی و حتّی نظامی جهان در عصر حاضر، در اختیار خاندان‌های اشرافی اروپا و به نحو خاص، «انگلیس» است. از اشرافیّت صاحب نفوذ و رأی در مجامع مخفی (دولت سایه) غرب با عنوان اشراف سیاه یاد می‌شود.

فئودالیسم محصول فروپاشی امپراتوری روم بود و جانشین اقتصاد سیاسی مبتنی بر برده‌داری... که نتیجهٔ این جانشینی، انحصار مالکیت خصوصی زمین (که قوانین ارث برای پسردار شدن و ارثیهٔ غیرقابل انتقال آن را جاودانه ساخت.) ایجاد نظام سرف‌داری، تمرکز قدرت سیاسی و اقتصادی در جامعهٔ روستایی، ایجاد نوعی نظم ارسیتوکراتیک (نخبه‌سالاری) دائمی، تقسیم اختیارات دولت و تشکیل یک سازمان سلسله مراتبی مشابه در کلیسا بود.

اگر طلا نخستین ابزار ما در سیطره و حکومت بر جهان است، بی‌شک مطبوعات و روزنامه‌نگاری، دومین ابزار کار ما خواهد بود. نام‌های «رویتر»، «آسوشیتد پرس»، «فرانس پرس»، در جهان روزنامه‌نگاری برای عموم خبرگزاری‌های جهان شناخته شده است، کمپانی‌های بزرگی که تدارک بخش اعظم اخبار تغذیه‌کنندهٔ جمیع رسانه‌های مکتوب و غیرمکتوب جهان را برعهده دارند.

با مراجعه به اسناد تاریخی، مطالب بیشتری روشن می‌شود... تا سال ۱۹۸۸ م. چهارده وزیر کشور، چهارده وزیر خزانه‌داری، یازده وزیر دفاع و بسیاری از مأموران و مقامات برجستهٔ دولتی از اعضای شورای روابط خارجی بودند.