بریده‌هایی از کتاب رهبران آخر از همه غذا می‌خورند (خلاصه کتاب)

بدن همه انسان‌ها چهار ماده شیمیایی وجود دارد که به صورت خودکار ترشح می‌شوند: اندورفین: هنگام ورزش کردن و فعالیت‌های سخت باعث می‌شود احساس خوبی به ما دست دهد. دوپامین: هنگامی که کاری را تکمیل می‌کنیم احساس موفقیت در ما ایجاد می‌کند. سراتونین: هنگامی که دیگران از کارمان تعریف می‌کنند احساس افتخار در ما ایجاد می‌کند. اکسی‌توسین: احساس دوستی، عشق و اعتماد در ما ایجاد می‌کند.

به شکلی تناقض‌آمیزی، گاهی وقت‌ها رهبران باید قوانین را کنار بگذارند تا شرایط مناسب را برای افرادشان فراهم کنند

گاهی وقت‌ها خود را کنار می‌کشند و اجازه می‌دهند افرادشان تصمیم بگیرند تا یادگیری‌شان افزایش پیدا کند و رشد کنند.

به افراد فقط برای پیروی از قوانین اعتماد نمی‌کنیم، بلکه اعتماد داریم که آن‌ها می‌دانند چه زمانی باید قوانین را زیر پا بگذارند.

«هیچ کس صبح از خواب بیدار نمی‌شود تا به امید اینکه کسی او را مدیریت کند به سر کارش برود. همه ما هر روز صبح با این امید سر کارمان می‌رویم که کسی ما را در محیط کار راهنمایی کند.»

افرادتان را مشغول کارهایی کنید که واقعا ارزشمند هستند تا سطح انرژی کل سازمان‌تان به حد انفجار برسد.

اگر در سازمانی کار کنید که یک فرهنگ ناسالم در آن حاکم باشد، احتمالا به طور مداوم کورتیزول ترشح و باعث افزایش استرس‌تان می‌شود. در این صورت احساس امنیت نخواهید داشت و نمی‌توانید کارتان را به بهترین شکل ممکن انجام دهید.

اگر از افراد بپرسید بزرگترین دستاوردتان در زندگی، که به آن بسیار افتخار می‌کنید چیست؟ افراد بسیار کمی به دوره‌ای از زندگی‌شان اشاره می‌کنند که همه چیز آرام و روان بوده است.

هدف هر رهبری در هر سازمانی برقراری تعادل است. هنگامی که سیستم در تعادل باشد، به نظر می‌رسد که به یک قدرت فوق‌طبیعی دست پیدا کرده است.

سازمان‌هایی که کارایی بالایی دارند آن‌هایی هستند که افرادشان احساس امنیت می‌کنند و در نتیجه نیروی کافی برای انجام کارها به بهترین شکل را دارند.

برای اینکه واقعا تحت تاثیر قرار بگیریم باید چالشی پیش رویمان باشد که از منابع در دسترس‌مان به مراتب بزرگتر باشد.

قدرت و تداوم یک شرکت به خاطر محصولات یا خدماتی که ارائه می‌کند نیست، بلکه نتیجه اتحادی است که میان افرادش برقرار شده است.

اولین اولویت شما به عنوان یک رهبر باید ایجاد یک حلقه ایمنی برای افرادتان باشد. سپس باید روش‌هایی پیدا کنید که به شکلی فزاینده این حلقه ایمنی را گسترش دهد.

منافع شخصی هزینه‌ای است که باید برای رهبری پرداخت شود.