بریده‌هایی از کتاب قطره‌ای از دریا (گزیده‌ای از سخنان حضرت علی (ع) در نهج‌البلاغه)

دردی، دردناک‌تر از حماقت نیست.

اگر به آنچه که می‌خواستی نرسیدی، از آنچه هستی نگران مباش.

برای کسی که دردش را از طبیب پنهان کند، شفایی نیست.

در دوستی با دوست مدارا کن، شاید روزی دشمن تو گردد، و در دشمنی با دشمن نیز مدارا کن، زیرا شاید روزی دوست تو گردد. «حکمت ۲۶۸

در مصیبت‌ها یا چون آزادگان شکیبا باش، و یا چون ابلهان خود را به فراموشی بزن. «حکمت ۴۱۳»

مسلمان کسی است که مسلمانان از زبان و دست او آزاری نبینند.

قلب احمق در دهان او، و زبان عاقل در قلب او قرار دارد.

در دوستی با دوست مدارا کن، شاید روزی دشمن تو گردد، و در دشمنی با دشمن نیز مدارا کن، زیرا شاید روزی دوست تو گردد.

برای هر طلوعی، غروبی است.

عجله و شتاب، کارها را از رسیدن به نتیجه‌ی مطلوب باز می‌دارد.

«حکمت ۳۲۶» ۴۲- از فقر به خدا پناه ببر، دین انسان را ناقص، و عقل را سرگردان، و عامل دشمنی است.

عاقل با چشم دل سرانجام کار را می‌نگرد، و پستی و بلندی آن را تشخیص می‌دهد. «خطبه ۱۵۴»

فرصت‌ها چون ابرها می‌گذرند، پس فرصت‌های نیک را غنیمت بشمارید.

غم روز نیامده‌ات را بر امروز آمده‌ات باز نکن، زیرا که اگر فردا عمر تو باشد، خداوند سبحان روزی تو را در آن می‌دهد و اگر عمر تو نباشد، پس روزی که از دوران تو نیست، برای چه برایش غم می‌خوری؟

فریفتن کسی که تو را امین خود قرار داده کفر است.

بی‌تابی کردن هنگام گرفتاری، آن را زیاد و صبر بر گرفتاری، آن را نابود می‌کند. (ص ۱۴۳)

کم عقل‌ترین و احمق‌ترین انسان‌ها کسانی هستند که فکر می‌کنند عاقل ترین مردم هستند.

«حکمت ۱۴۱» ۲۶- اندوه خوردن، نیمی از پیری است.

دنیا محل بروز بلایاست.

علی (ع) به فرزندش امام حسن (ع) فرمود: پسرم! چهار چیز را به خاطر بسپار که تا به آنها عمل کنی و زیان نبینی: ۱- ارزشمندترین بی‌نیازی عقل است.۲- بزرگ ترین فقر بی‌خردی است.۳ - ترسناک ترین تنهایی خود پسندی است.۴- گرامی ترین ارزش خانوادگی، اخلاق نیکوست. «حکمت ۳۸»

رضایت به قضای خداوند توانگری است و خشمگین بودن از قضای خداوند رنج است. (ص

هر چه می‌شنوی در آن طمع مکن که این برای پشیمانی‌ات بس است. (ص ۹۶۴)

سزاوار است که عاقل طوری با نادان سخن بگوید، مانند سخن گفتن طبیب با بیمار. (ص ۱۰۳۴)

قلب احمق در دهان او، و زبان عاقل در قلب او قرار دارد. «حکمت ۴۱»

بد جواب شنیدن از بد خطاب کردن بر می‌خیزد.

پری شکم، عقل را زایل می‌کند.

از لهو و لعب دوری کن، زیرا تو بیهوده آفریده نشدی که بازی کنی و رهایت نکرده‌اند که هرزه گویی کنی.

از انسان احمق دوری کن، برای اینکه مدارا کردن با او، تو را به سختی می‌اندازد و موافقت کردن با او تو را هلاک می‌کند و مخالفت با او، تو را آزار می‌دهد و هم صحبتی با او وبالی بر گردن توست.

اعتماد کردن قبل از آزمایش و امتحان ازکم خردی است.

تندخویی نوعی از دیوانگی است برای اینکه صاحبش پشیمان می‌شود، پس اگر پشیمان نشود، دیوانگی‌اش شدید است. (ص ۱۴۲)