بریده‌هایی از کتاب دستچین سربازها

پدرم هم شاعربود من از موج موی یار می‌گفتم او از موج سرش در جنگ ...

دیوانه نبودند رد کنند گالیله را ... رد تو را دیدند برنگشت گفتند: گرد نیست ...

با این همه پاییز هنوز زیر سایه آخرین نگاهت آفتاب می‌گیرم...

سنگسار پرنده‌ی تنها به جرم همنشینی با تن لخت درخت شاهکار پاییزست …

عصا زنان نفرین می‌کرد جاذبه را پدر بزرگ ...

"نگاه " با این همه پاییز هنوز زیر سایه آخرین نگاهت آفتاب می‌گیرم...

تنهایی یعنی : در انبوه هجوم فریاد آدم‌ها اویی که باید باشد نیست تا سنگی بر شیشه‌ی سکوتت بزند ...