بریده‌هایی از کتاب مرا محکم در آغوش بگیر

زمانی که از رابطهٔ خود با شریک زندگیمان احساس امنیت داریم، با زخم‌هایی که آنها به طور غیرقابل اجتنابی بر ما تحمیل می‌کنند راحت‌تر کنار می‌آییم و احتمال کمتری دارد که وقتی از دستشان عصبانی هستیم پرخاشگرانه رفتار کنیم.

انزوای عاطفی برای سلامتی خطرناک‌تر از سیگار کشیدن یا فشار خون بالا است

جیم کوین، روانشناس دانشگاه پنسیلوانیا، نتیجه‌گیری کرده است که در مردان و زنان مبتلا به نارسایی احتقانی قلب، وضعیت زندگی زناشویی بیمار درست به اندازهٔ شدت علائم و درجهٔ بیماری، مشخص می‌کند که احتمال زنده ماندن بیمار بعد از چهار سال چه میزان خواهد بود. شعرایی که قلب را تمثال عشق نشان داده‌اند حتماً به این نتیجه‌گیری دانشمندان لبخند می‌زنند که قدرت قلب مردم با قدرت روابط عاشقانهٔ آنها نسبت مستقیم دارد.

کودکانی که می‌توانند خودشان را آرام کنند، معمولاً مادران گرم‌تر و باتوجه تری دارند،

بولبی از «وابستگی موثر» نام می‌برد و اینکه توانایی رجوع به دیگران «از گهواره تا گور» جهت دریافت پشتیبانی عاطفی نشانه و منبع قدرت است.

«رنج کشیدن نعمت است؛ تنهایی رنج کشیدن، عذاب».

همهٔ ما وقتی با شریک زندگی خود تو

در اردوگاه‌های مرگ جنگ جهانی دوم، واحد بقا جفت بوده است، نه شخص تنها.

وجود اضطراب و ناراحتی در یک رابطه به شدت روی سیستم ایمنی و هورمونی و حتی توانایی ما در بهبودی اثر می‌گذارد.

گرفتن دست شریک زندگی عزیزمان به تنهایی می‌تواند به شدت ما را تحت تاثیر قرار دهد، در واقع اعصاب وحشت‌زده عصبی مغز را آرام می‌کند.

«ما می‌توانیم عشق کامل را به وجود آوریم ولی در عوض وقت خود را در جستجوی عشق بی‌عیب و نقص تلف می‌کنیم».