بریده‌هایی از کتاب رجعت یا بازگشت به جهان

اندیشهٔ ظهور مهدی، عجّل الله تعالی فرجه الشّریف، تنها چراغ فروزانی است که می‌تواند تاریکی‌ها و غبار خستگی را از انسان دور کند.

اعتقاد به رجعت یکی از اعتقادات شیعه است و سایر مذاهب اسلامی به چنین امری اعتقاد ندارند.

رجعت یکی از اصول اعتقادی شیعه است. بر اساس این اعتقاد پیش از برپایی قیامت، گروهی از مؤمنان پاک‌سرشت و کافران زشت‌طینت، پس از مرگ، زنده شده و بار دیگر به دنیا برمی‌گردند تا سرانجام اعمال نیک و بد خود را دریابند و حاکمیت نهایی دولت حق را مشاهده کنند.

امیرمؤمنانع می‌فرمایند: برای من رجعتی پس از رجعتی و بازگشتی پس از بازگشتی است، برای من رجعت‌هاست، برای من بازگشت‌هاست ... من دابّ الأرض هستم، من صاحب عصا و میسم هستم.

اَوَّلُ مِنْ یکرُّ فِی رَجْعَتِهِ الحُسَینُ بْنُ عَلی، عَلَیهِ السَّلامُ، یمْکثُ فِی الْاَرْضِ حَتّی یسْقُطُ حاجِباهُ عَلی عَینَیهِ؛ اوّلین شخصی که به دنیا رجعت خواهد کرد، امام حسینع است. ایشان آنقدر در زمین زندگی خواهد نمود تا آنکه از فرط پیری دو ابروی او بر چشمانش بیافتد.

خداوند گروهی از اموات را به همان صورتی که در گذشته بودند، به دنیا بر می‌گرداند و گروهی را عزیز و گروهی دیگر را ذلیل می‌کند و اهل حق را بر اهل باطل غلبه و نصرت داده و مظلومان را بر ظالمان و ستمگران غلبه می‌دهد، این واقعه هنگام ظهور مهدی آل محمّد، علیهم‌السّلام، رخ خواهد داد.

آری اندیشهٔ ظهور مهدی، عجّل الله تعالی فرجه الشّریف، تنها چراغ فروزانی است که می‌تواند تاریکی‌ها و غبار خستگی را از انسان دور کند.

اِنَّ الرَّجْعَۀَ لَیسَتْ بِعامَةِ وَ هِی خاصَّةٌ، لا یرْجِعُ اِلّا مَنْ مَحَضَ الایمانَ مَحْضاً اَوْ مَحَضَ الشَّرْک مَحْضاً؛ رجعت بازگشت به دنیا امری همگانی نیست؛ بلکه امری اختصاصی است و تنها کسانی رجعت می‌کنند که به ایمان خالص یا شرک خالص رسیده باشند.