بریده‌هایی از کتاب شهر ناکجا

ای دل به لطف دوست طمع می‌نکن که ما چون آمدیم، دوست به رفتن شتاب کرد

او کیست کز فراقش، شوریده هرکه شیداست؟

پرده از رخ بفکن ای مه عیّار، بیا