بریده‌هایی از کتاب اشعار خیس

بیا زندگیم حروم شد عمر من بی تو تموم شد عمر من فقط برا تو بزا بشنوم صدا تو

نه ابری، نه باد و بارونی

بیخیالی فقط برا تو همه ی فکرا برا من زندگی مثل یه قایق کوه یخ فقط برا من

تقدیم به هرکه عشقی در وجودش داشته ...   تقدیم به آنکه عشق را در وجودم روشن کرد..... شاید هم خاموش .....

امان از سیگار روشن امان از گوشی خاموش امان از عشق نا فرجام امان از آهنگ داریوش امان از بطری خالی امان از مرگ تکراری امان از فکر بی پایان پر از فریاد تنهایی امان از دست این دنیا امان از ترک یک رویا امان از من امان از تو امان از چهره ی گویا

منو تنها کرد و رفت

روح و قلبی پاره پاره بی صدا نبضی نداره حالا که میری نمیدونی آره مُردن درد داره

بیا زندگیم حروم شد عمر من بی تو تموم شد عمر من فقط برا تو بزا بشنوم صدا تو

آخر داستانو ما میدونیم اما میریم خوب و بدش مسخرس وقتی داریم جون میدیم آخر هرچی زحمت میگن که خیلی خوبه آخر ما آدما یه پیکره بی جونه یه سنگ یادگاری که مونده تک و تنها فقط برا نشونه بمونه واسه فردا تنها میایم به دنیا تنها ازش میگذریم شاید که ما خداییم تنهاییو میخریم

برای از تو بودن باز دوباره گرم باید شد یه روزی باز خواهم گشت یه روزی خام خواهم شد منی که عمر خود را ریخت به پای داشتنت هر شب شده اشکم به تو تکرار تو دیدی عشقکم در تب شدم دلخون و دلمرده پر و بالی ترک خورده دلم میخوادت اما تو میگی عشق تو دلت مرده نگو بی من نمیمیری نکن داغ دلم تازه

نگران دل آفتابگردونا نباش رفیق وقتی شب دیگه نخوابن عاشق ماهم میشن توی این تاریکیا شب‌تابای قشنگی هست اگه خُب نوری بخوان، عاشق شب‌تابا میشن

با سکوت قلبی ترک خورده نور خاموشی عشق و وفا زجه های تلخ تنهایی توی خلوت ذهنم که شلوغ

نگران دل آفتابگردونا نباش رفیق وقتی شب دیگه نخوابن عاشق ماهم میشن توی این تاریکیا شب‌تابای قشنگی هست اگه خُب نوری بخوان، عاشق شب‌تابا میشن

منم غرق خودم انگار شده دل خون مثل چشمام تو فکر، این آخرین دیدار خدا حافظ خدا حافظ خدا پشت و پناهت عشق دیگه عاشق شدن محکوم خدا حافظ نشد ای عشق

قلبِ من درد میکنه فکرِ من، غرق غمه اگه تُو بری عزیزم اون زمان، مرگِ منه حس پاییزی دارم بغضی تو گلوم شکست

ای که بی من با کسی میخندی ای شیرین من با دلت هم دلبری هایش نکن تو پیش من رد نشو از من که گویی من نبودم از ازل هی بخندد آن کثیف بر ریش تو بر ریش من

اگه عشق برات دروغه برا من یه فکرِ خوبه

از دو راهی که رسیدم، زندگی غم زده بود انتخاب آخرم بود، دل من لک زده بود که ببینم روی تو، آخرش تا زنده ام ولی افتادم به راهی که دیگه شرمی نبود مشکل از دوری چشمات بتونم من بمونم زجر این فکرای تاریکه بازم من بخونم بخونم از همه کابوسی که وحشت زده ام توی خوابم مثل بیداری کنارت نمونم

بمونم یا نمونم فرقی نداره واسه تو ولی زندگی یا مرگ، فاصله دردِ، میدونم حالا درد آتیش جهنمو با جون خریدم وقتی پای بوسه از لب‌های گرمت میمونم دیگه دل طاقت نداره، وقتی تو چه بیتفاوت حرفی از دوست داشتنم پیشم نگفتی، میدونم آره من خوب میدونم که میدونی بی ارزشم خب حالا ببخش منو ببخش که تنها نمونم