بریده‌هایی از کتاب همه ساعت‌های جهان خوابند

به قول بابا، گاهی بعضی سوالا به جواب نمی‌رسن، اما تو رو با چیزهایی مواجه می‌کنن که از اصل جواب با ارزش‌ترن.

این خود ماییم که تعیین می‌کنیم سهم‌مان از آن چه بر این صحنه‌ی هزار رنگ در جریان است، ملودرامی عاشقانه باشد یا تراژدی یک کابوس. خوشبختی را در دیگران جستجو می‌کنیم بی‌آن که بدانیم نیمی از آن در خود ماست.

چقدر از هم دور شدیم که شادی یکی‌مون باعث زجر دیگری می‌شه!