بریده‌هایی از کتاب ساعتی برای زندگی‌کردن، ساعتی برای عشق‌ورزیدن

اگر فقط یک ساعت دیگر زنده بودید و تنها با یک نفر می‌توانستید تماس بگیرید، با چه کسی تماس می‌گرفتید، چه می‌گفتید ... و چرا منتظرید؟»

مادر ترزا می‌گوید: انجام کارهای بزرگ از دست ما ساخته نیست، فقط می‌توانیم کارهای کوچک را با عشقی بزرگ انجام دهیم. خوشحالم که تمام عمر را با آگاهی از این اصل گذراندیم و می‌دانیم کوچک‌ترین کارها هم وقتی با عشق انجام می‌گیرند، می‌توانند بزرگ باشند.

«انسان نه به خاطر دستاوردهایش، بلکه به خاطر نحوهٔ زندگی کردن و میزان عشقی که قلبش را آکنده ساخته است، در یادها باقی خواهد ماند».

مسائل سطحی و بی‌مایه‌ای هم در روند زندگی‌مان وجود دارند: مقدار درآمدمان، مدل ماشینی که سوار می‌شویم، ملک و املاکی که روی هم انبار می‌کنیم، ظاهرمان چطور به نظر می‌رسد و از این قبیل. همهٔ اینها موجه، قابل‌قبول و منطقی هستند. اما هیچ‌یک خوشبختی را به دنبال ندارند. آنچه موجب شادی و خوشبختی ما می‌شود، همان «چند لحظهٔ حیاتی» است، مسائلی که در آخرین ساعت زندگی‌مان دربارهٔ آنها صحبت می‌کنیم. در زندگی هم باید در لحظه و بر اساس اهمیت مسائل تصمیم‌گیری کنیم. پس اگر تنها یک ساعت برای زندگی کردن وقت داشتید، در آن یک ساعت با چه کسی صحبت می‌کردید؟

قطعاً دنیا بدون من هم مانند قبل به دیوانگی‌هایش ادامه خواهد داد. گمان می‌کنم دربارهٔ میزان اهمیت دنیای کوچکم اشتباه می‌کردم. فکر می‌کنم کمی بیش از حد خودم را جدی گرفته بودم.

برای کریس، عشق زندگی‌ام، در هجدهمین سالگرد ازدواجمان تقدیم با عشق، ریچارد