بریده‌هایی از کتاب زندگی به روش 80/20

انقلاب زمان عکس مدیریت زمان حرف می‌زند: وقت بسیار زیادی در اختیار داریم، و هرگز با کمبود وقت مواجه نمی‌شویم و دقیقاً به همین دلیل است که وقت زیادی را تلف می‌کنیم. برای آغاز انقلاب در زمان، آهسته‌تر حرکت کنید. نگرانی به خود راه ندهید. کارهای کم‌تری انجام دهید. فهرست کارهای خود را دور بریزید و فهرستی از کارهایی تهیه کنید که نباید انجام دهید. کم‌تر عمل کنید و بیشتر فکر کنید. تنها دربارهٔ مسائلی فکر کنید که واقعاً برای‌تان از اهمیت برخوردارند. کارهای بی‌ارزش و بیهوده را کنار بگذارید. و همین طور کارهایی را که موجب شادی شما نمی‌شوند. طعم زندگی را بچشید.

اگر آن را به کار بگیریم بدون شک لذت بیشتری از زندگی می‌بریم، کم‌تر کار می‌کنیم و به موفقیت‌های بیشتری هم دست می‌یابیم. واقعیت این است که بهترین راه برای رسیدن به نتایج بیشتر، کار و تلاش کم‌تر است

بسیاری از افراد می‌توانند با نیمی از تلاشی که برای رفتن به جهنم می‌کنند، وارد بهشت شوند. بن جانسون

کارهایی را که خودتان دوست دارید برای همسرتان انجام ندهید. کاری را که او دوست دارد برایش انجام دهید. زوج‌های مختلف مشکلات زناشویی متفاوتی با هم دارند. زنی با صداقت می‌گفت: « آنچه پیتر درک نمی‌کند این است که اگر او هفته‌ای یا دو هفته‌ای یک بار تنها یک دسته گل برایم بیاورد حاضرم هر کاری برایش انجام دهم ».

همیشه فعالیت‌هایی وجود دارند که نسبت به زمانی که صرف‌شان می‌شود، شادی کم‌تری ایجاد می‌کنند. مثلاً مطالعات روی افرادی که تلویزیون نگاه می‌کنند نشان می‌دهد تنها تعداد کمی از آنها بعد از ساعت‌ها تماشای تلویزیون احساس رضایت و شادی می‌کنند. اکثر این افراد معمولاً پس از ساعات طولانی تماشای تلویزیون دچار احساس افسردگی می‌شوند. اگر تماشای تلویزیون باعث ایجاد احساس شادی در شما می‌شود بیشتر این کار را انجام دهید و در غیر این صورت دیگر به این کار ادامه ندهید!

تلفن همراه خود را دور بیندازید.

آمریکایی‌ها کم‌تر از ۵ در صد از جمعیت دنیا را تشکیل می‌دهند، ولی ۵۰ در صد از مصرف کوکائین در دنیا متعلق به آنهاست.

اصلی که نشان می‌دهد تنها ۲۰ در صد عوامل و دلایل باعث ایجاد ۸۰ در صد از نتایج می‌شوند.

دفعهٔ بعد که دچار احساس افسردگی شدید از خود بپرسید برای تغییر روحیهٔ خود چه کار مثبتی می‌توانید انجام دهید. اگر نمی‌دانستید چه کنید یکی از این کارها یا همهٔ آنها را انجام دهید: - صاف بایستید، بدن خود را در حالتی کشیده نگه دارید و در آینه به خود لبخند بزنید. سپس فرد دیگری را پیدا کنید که به او لبخند بزنید ـ حتی اگر این فرد یک غریبه باشد! - به یک پیاده‌روی طولانی بروید یا کمی ورزش کنید. - عملی از سر لطف و مهربانی انجام دهید.

پژوهشگران دانشگاه کارنگی ملون طی تحقیقاتی ۱۶۹ نفر از افراد یک محل را به طور اتفاقی انتخاب کردند و به مدت ۲ سال استفادهٔ آنها از اینترنت و تأثیرات آن بر روی شادی و روابط‌شان را زیر نظر گرفتند. این پژوهشگران که تحت حمایت شرکت‌های کامپیوتری و نرم‌افزاری عمل می‌کردند اطمینان داشتند تنوع روابط از طریق شبکه‌های کامپیوتری تنهایی افراد را کاهش می‌دهد و موجب افزایش شادی آنها در زندگی می‌شود. ولی نتایج به دست آمده هر دو گروه را حیرت‌زده کرد. بالا رفتن میزان روابط اینترنتی و صرف زمان بیشتر در مقابل نمایشگرهای کامپیوتر ارتباط مستقیمی با افزایش احساس تنهایی و افسردگی در مردم داشت. واقعیت این بود که ایمیل‌ها و چت‌روم‌ها موجب افزایش روابط می‌شد، ولی این روابط سطحی و بی‌معنا بودند و زمانی که صرف‌شان می‌شد موجب هر چه کم‌رنگ‌تر شدن روابط خانوادگی و دوستی می‌گردید. روابط رو در رو هرچند تعدادشان کم باشد، امنیت و شادی بیشتری را در زندگی به همراه دارد.

پول ابزار است نه هدف.

من خانه‌ای در اسپانیا دارم که هرچند ماه یک بار برای فرار از تعهدات کاری و نوشتن به آن جا می‌روم. زمانی را که در این خانه به سر می‌برم، سعی می‌کنم از جریان اطلاعات به دور باشم: - بدون رادیو و تلویزیون. - بدون تلفن همراه. - تنها یک خط تلفن که خوشبختانه آن هم اغلب خراب است. - تنها دوستانی را می‌بینم که واقعاً به دیدن‌شان علاقه دارم. - فقط روزهای شنبه روزنامه می‌خوانم. نتیجه؟ ۳ تا ۴ بار بهتر از هر جای دیگری فکر می‌کنم و می‌نویسم. زندگی شادم در اسپانیا را دوست دارم. از هر ساعتی که به نوشتن مشغول هستم، و یا در جاده‌های کوهستانی دوچرخه‌سواری می‌کنم، تنیس بازی می‌کنم یا با دوستانم شام می‌خورم، لذت می‌برم. همهٔ کارهای روزانه‌ام شیرین و لذتبخش هستند، و بسیار کم‌هزینه. به کارهای ساده و مقرون به صرفه‌ای فکر کنید که در عین حال می‌توانند شادی بسیاری را در زندگی‌تان به دنبال داشته باشند.

توانایی ساده زیستن یعنی حذف همه مسائل غیرضروری، به طوری که ضروریات زندگی بتوانند خود را نشان دهند. هانس هافمن

در زمان‌های قدیم شاگرد خودسر و سرکشی زندگی می‌کرد که به علت نافرمانی از مدرسه اخراج شد و بعدها به عنوان کارمند دفتری با حقوقی ناچیز استخدام شد. موقع کار آن قدر بی‌حوصله و دلزده بود که همهٔ وقت‌اش را با خیال‌پردازی و مطالعهٔ مطالب علمی سپری می‌کرد. خودش را در خیال دانشمندی غیرحرفه‌ای و خودساخته فرض می‌کرد. این شاگرد نافرمان آلبرت انشتین بود که فرضیهٔ نسبیتش دنیای علم را متحول کرد. این فرضیه در مدت ۴ سال کار دفتری، ذهن او را به خود مشغول کرده بود. ولی همین ۴ سال موجب شد باقی زندگی‌اش را به عنوان دانشمندی برجسته سپری کند.

در جنگ جهانی اول دریانوردانی که کشتی‌های‌شان غرق می‌شد، روزها یا هفته‌ها بدون غذا و در شرایط بد آب و هوایی در قایق‌های نجات‌شان سرگردان بودند. بعد مرگ سراغ‌شان می‌رفت. و نکتهٔ عجیب این بود که جوان‌ترها زودتر می‌مردند. چرا چنین اتفاقی می‌افتاد؟ دریانوردان جوان وضعیت بدنی بهتری داشتند و باید بیشتر زنده می‌ماندند. تحقیقات نشان داد که بسیاری از دریانوردان مسن‌تر قبلاً هم چنین تجربه‌ای داشته‌اند یا از همکاران‌شان شنیده بودند. همین تجربه ارادهٔ آنها را برای ادامهٔ زندگی تقویت می‌کرد. آنها می‌دانستند راهی برای نجات وجود دارد و با چنگ زدن به زندگی می‌توانند زنده بمانند. بعدها مسئولان تصمیم گرفتند همهٔ خدمه را در این رابطه آموزش دهند. و از آن پس تعداد بازماندگان افزایش یافت.

جان استوارت میل در قرن نوزدهم دلیل خوبی برای اثبات این موضوع ارائه کرد ـ ما نمی‌خواهیم ثروتمند باشیم، تنها می‌خواهیم ثروتمندتر از دیگران باشیم. وقتی استانداردهای زندگی ما پابه‌پای سایر افراد افزایش می‌یابد، شادی بیشتری را در خود حس نمی‌کنیم. فراموش می‌کنیم که ماشین‌ها و خانه‌هایی که در آن زندگی می‌کنیم بهتر از سابق است. چون دوستان و اطرافیان ما هم همان ماشین‌ها و خانه‌ها را دارند.

مبالغه نیست اگر بگوییم اصل « دستیابی به بیشتر با تلاش کم‌تر »، اصل اساسی علم، فناوری و مشاغل مدرن در ارتقای استاندارد زندگی در همه جای دنیا محسوب می‌شوند.

برای این که شاد و خوشبخت زندگی کنیم باید بر خواسته‌های مهم‌مان تمرکز کنیم، و آنها را تنها به چند خواستهٔ مهم‌تر محدود کنیم. بعد از آن می‌توانیم همهٔ خواسته‌های بی‌اهمیت دیگر را کنار بگذاریم

تصمیم گرفتم زندگی‌ام تعیین‌کنندهٔ کارم باشد نه بر عکس

همیشه برای این که بتوانید از کارتان لذت ببرید نیازی به تغییرش ندارید، می‌توانید روش انجام کار را عوض کنید.

خوش‌بین هستید یا بدبین؟ افراد خوش‌بین زمانی که اوضاع زندگی بر وفق مرادشان پیش نمی‌رود به دنبال تعبیراتی خاص می‌گردند ـ مثلاً « رئیسم حال و حوصله نداشت » یا « دیشب درست نخوابیدم ». در حالی که مشکلات از نظر افراد بدبین ریشه‌دار و دائمی است ـ « من نمی‌توانم درست کارهایم را انجام دهم » یا « این مشکلات حل شدنی نیستند ».

انقلاب زمان عکس مدیریت زمان حرف می‌زند: وقت بسیار زیادی در اختیار داریم، و هرگز با کمبود وقت مواجه نمی‌شویم و دقیقاً به همین دلیل است که وقت زیادی را تلف می‌کنیم.

اگر قرار است خود را با همسایه مقایسه کنیم آیا بهتر نیست به جای این که این مقایسه در زمینهٔ ثروت و مادیات صورت گیرد در مورد شادی و رضایت از زندگی انجام شود؟

شادترین لحظات زندگی ما همین اوقاتند و در چنین اوقاتی است که می‌توان به بیشترین موفقیت‌ها دست یافت

آخرین باری که خود رئیس‌تان ارتقای مقام گرفت چه زمانی بود؟ اگر به خاطر نمی‌آورید پس رئیس دیگری برای خود پیدا کنید.

ویکتور فرانکل منکر احساسات خود نشد. او در کتابش صریح و واقع‌بینانه دربارهٔ فجایع و ترس‌های زندگی در اردوگاه نوشته است. با وجود چنین ترس‌هایی از خود می‌پرسید: « چه کاری می‌توانم انجام دهم که انگیزهٔ ادامهٔ زندگی را در من بیدار کند؟ » و سپس اقدام کرد ـ گرچه اکثر مواقع احساس افسردگی، گرسنگی و عذاب جسمی می‌کرد. او تلاش نکرد مثبت فکر کند بلکه تنها مثبت عمل کرد

۸۰ در صد از موفقیت‌ها تنها در ۲۰ در صد از اوقات اتفاق می‌افتند ...

مدیریت زمان را رها کنید و انقلابی در زمان ایجاد کنید

خودانگاری مثبت و صحیح، برمبنای شخصیت و ویژگی‌های خاص انسان ایجاد می‌شود: حسی اصیل از آنچه هستیم و روش زندگی‌مان. شادی پایدار از طریق مصرف‌کننده بودن ایجاد نمی‌شود. بلکه مستلزم شرکت فعالانه در اموری است که برای‌مان از ارزش و اهمیت برخوردارند. انجام صحیح کارها، لذت بردن از کاری که انجام می‌دهیم و افتخار به آنچه که انجام داده‌ایم ـ همهٔ اینها می‌توانند شادی را بارور کنند و مستلزم رشد و پرورش خصوصیات منحصر به فرد ما هستند.

دانستن این که چه می‌خواهید و چه نمی‌خواهید مهم است، ولی مهم‌تر از آن این است که بدانید چه طور می‌خواهید زندگی کنید و چه طور نمی‌خواهید و همچنین این که دوست دارید چه نوع انسانی باشید و از چه دسته‌ای نباشید.