بریده‌هایی از کتاب زندگی خود را دوباره بیافرینید

تلهٔ شکست به تله‌های دیگر مرتبط است.

شروع، سخت‌ترین قسمت کار است. در ادامه کار برای شما آسان‌تر خواهد شد.

برای پیشرفت‌هایتان ارزش قائل شوید. به خودتان پاداش دهید. خودتان را تقویت کنید. پیشرفت خودتان را بپذیرید و تصدیق کنید.

با کاری که در توانتان است آغاز کنید. اگر با کاری سخت شروع کنید، احتمال موفقیتتان پایین می‌آید.

به جای فرارکردن با چالش‌ها روبه‌رو شوید. استعدادهای خود را پیدا کنید، محدودیت‌های خود را بپذیرید و به دنبال حوزه‌هایی باشید که روی قدرت شما کار می‌کنند. به حوزه‌هایی فکر کنید که در آن‌ها بیشترین کارایی را دارید. شاید برای این کار مجبور باشید شغل تازه‌ای را آغاز کنید و یا صرفاً جهت خود را در همین شغلی که دارید کمی تغییر دهید.

بایستی حالت فرار و اجتنابِ خود را به رویارویی و مهارت تغییر دهید

برایان: وقتی هشت سال سن داشتم و پدرم شغلش را از دست داد و مجبور شدیم به خانه‌ای کوچکتر نقل مکان کنیم، حملات و انتقادهای او شروع شد. او با تحقیرکردن من خودش را بالا می‌برد. پدرِ او با موفقیت برایان در مدرسه تهدید شده بود. نگران بود که مبادا برایان از او بالا بزند و به همین دلیل برایان را به خاطر موفقیت‌هایش تنبیه و مجازات می‌کرد. پدرش اعتماد به نفس او را کاهش داد و به توانایی برایان در ایمان‌داشتن به خودش آسیب رساند.

اجتناب کردنِ شما می‌تواند پیچیده باشد. ممکن است در ظاهر کار را بر عهده بگیرید اما همچنان برای اجتناب به‌کارهای مختلفی دست می‌زنید. کارها را به تأخیر می‌اندازید، حواس‌پرت می‌شوید، کار را به شیوه‌ای نادرست انجام می‌دهید و یا به کلی کار را خراب می‌کنید. تمامی این‌ها نمونه‌هایی از دشمنی با خود هستند.

زمانی که در تلهٔ شکست گرفتار هستید، میزان استفادهٔ شما از روش فرارکردن بسیار زیاد خواهد بود. افراد از توسعهٔ مهارت‌ها، برعهده‌گرفتن مسئولیت‌ها و امور جدید امتناع می‌کنند؛ از هر چالشی که می‌تواند آن‌ها را در مسیر پیشرفت قرار دهد. این افراد معمولاً می‌گویند، «چه فایده ای دارد؟» احساس می‌کنید زمانی که محکوم به شکست هستید، تلاش‌کردن بی‌فایده است.

شما اساساً تلهٔ شکست را با فرار تشدید می‌کنید. اجتنابِ شما، شما را از حرکت بازمی‌دارد. از برداشتن قدم‌های لازم در جهت توسعه و پیشرفت شغلی خود امتناع می‌کنید. فرصت‌های رسیدن به موفقیت را از دست می‌دهید. نگران هستید که مبادا سعی کنید و شکست بخورید.

گاهی به افرادی بر می‌خورید که تحمل توازن در روابط را ندارد. بیشتر مواقع دلیل این امر گرفتاربودنِ خودِ آن شخص در تلهٔ نقص‌داشتن است. آن‌ها از طریق انتقاد از دیگران دست به ضدحمله می‌زنند تا بتوانند مانع از احساس بی‌ارزشی و شرم در خود شوند. چنین افرادی برای تغییردادن خود به قدر کافی سلامت نیستند.

درمان تلهٔ نقص، بدون پایان‌دادن به روابط ناسالم تقریباً غیرممکن است. جنگیدن با این تله در جایی که دیگران در حال تشدید آن هستند کار بسیار مشکلی است.

از خود دفاع کنید. حقتان را بگیرید. به دیگران بگویید که دیگر انتقادهای نادرست آنان را تاب نمی‌آورید. از آن‌ها بخواهید شما را همان‌طور که هستید بپذیرند. اصول حق‌طلبی را به خاطر داشته باشید. با طرف مقابل خود با عصبانیت و تهاجمی حرف نزنید اگر آرام بمانید، تأثیر به‌سزایی خواهید گذاشت. بایستید و در چشم طرف مقابلتان نگاه کنید. رو راست باشید. دقیق حرف بزنید و مهم‌تر از همه اینکه در موضع دفاع از خود قرار گیرید. فقط منظور خود را با رفتاری آرام و کنترل‌شده بیان کنید.

شما هم عشق را بپذیرید. دست از فراری‌دادن افرادی که شما را دوست دارند بردارید.

«عشق را از افراد که به شما نزدیک هستند بپذیرید.» یکی از سخت‌ترین کارها برای شما این است که به دیگران اجازه دهید شما را دوست داشته باشند. شما با خوش‌رفتاریِ دیگران احساس راحتی نمی‌کنید. برایتان بیگانه است. وقتی با شما بدرفتاری شود و نادیده گرفته شوید راحت‌تر هستید. تحمل موقعیت‌هایی که در آن دیگران به شما اهمیت می‌دهند، شما را تحسین می‌کنند و یا از شما حمایت می‌کنند برایتان سخت است. سعی می‌کنید حمایت آن‌ها را از خود دور سازید و یا آن را کوچک شمارید.

در مراحل اولیهٔ یک رابطه، بروزدادن بیش از حدِ خود می‌تواند طرف مقابل را از شما براند. در ماه‌های ابتدایی، یک استراتژی اجتناب‌ناپذیر وجود دارد. هر چند که با صمیمی‌ترشدن رابطه و زمانی که احساس کنید طرف مقابل حقیقتاً به شما اهمیت می‌دهد، می‌توانید خودتان را هر چه بیشتر بروز دهید. روکردنِ خودتان به یکباره و به صورتِ ناگهانی می‌تواند ریسک بزرگی باشد. گاهی مراجعین ما می‌گویند: «من نمی‌دانم نشان‌دادن چه میزان از آسیب‌پذیری عادی است». اگر چنین مشکلی دارید، یک راه‌حل این است که بر طبق شریک خود و مرحله‌به‌مرحله جلو بروید.

سعی کنید در روابط صمیمانه، خودتان باشید. از تلاش برای اینکه خودتان را بی‌نقص نشان دهید دست بردارید. آسیب‌پذیر باشید. برخی از رازهایتان را با دیگران در میان بگذارید. برخی از معایب خود را بپذیرید. بگذارید دیگران کمی بیشتر درون شما را ببینند. متوجه خواهیدشد که رازهای شما به اندازه‌ای که احساس می‌کنید خجالت‌آور نیستند، هر کسی عیبی دارد.

اگر بیشتر به الیوت شبیه هستید، سعی کنید در روابط صمیمانه، خودتان باشید. از تلاش برای اینکه خودتان را بی‌نقص نشان دهید دست بردارید. آسیب‌پذیر باشید. برخی از رازهایتان را با دیگران در میان بگذارید. برخی از معایب خود را بپذیرید. بگذارید دیگران کمی بیشتر درون شما را ببینند. متوجه خواهیدشد که رازهای شما به اندازه‌ای که احساس می‌کنید خجالت‌آور نیستند، هر کسی عیبی دارد.

شما نیز همچون آلیسون ممکن است احساس بهتری نداشته باشید اما ما از شما می‌خواهیم تا حداقل در ذهنتان خود را فردی با ارزش بدانید و بتوانید برای این فکر دلیل بیاورید. هر روز فهرست ویژگی‌های مثبتِ خود را مرور کنید. دیگر آن‌ها را کوچک نشمارید. خود را از تله دور کنید. چنین عملی به شما کمک می‌کند تا به تدریج از دانشِ ذهن به پذیرش احساس برسید.

او در نوشتنِ ایراد یا نقصی خاص مشکل داشت. تنها چیزی که داشت این بود که تنها «حس» می‌کرد که نقصی دارد. این فهرست گواهی است بر نقص‌داشتن شما در برابر ارزشمندی شما. شواهد را بررسی کنید. نوشتن این فهرست به آلیسون کمک کرد. نکات مثبتی راجع به او وجود داشته‌اند که او آن‌ها را کوچک می‌شمرده.