بریده‌هایی از کتاب قهرمان بزدل؛ آموزش خلاقیت به روش ساده

مسئله: چطور می‌توانید با یک خودکار یک نفر را بکشید؟! نویسنده: اگر آدم مثبت نگری بودید که خواندید کِشیدن یک نفر اما اگر آدمی منفی نگر بودید و فیلم‌های اکشن زیاد نگاه می‌کردید، خواندید چطور یک نفر را بُکُشید! هر دو نگاه محترم هستند. خانم خلاق: من که تا اینو گفتید با خودم فکرکردم چطور می‌شه با خودکار یه نفر رو کُشت؟ آقای خلاق: زن، از بس فیلمای جنگی و اکشن می‌بینی اینطوری شدی دیگه وگرنه من از اولش خواستم چهره فرد رو رسم کنم!

به نظر شما چه تغییراتی در نوع پخت غذا انجام‌شده است؟ در ابتدای حیات بشر که انسان‌های نخستین می‌زیستند و هنوز آتش اختراع نشده بود، معمولاً غذاها را خام می‌خوردند. سپس غذا را روی زغال و هیزم، بعد داخل تنور، پس‌ازآن روی اجاق‌گاز، مایکروفر، سولاردام و... پختند. یقیناً تا ده سال آینده بازهم ابزارها و روش‌های پخت غذا تغییر خواهد کرد. مطمئن باشید تا چند سال دیگر همین چاپگرهای سه‌بعدی که هم‌اکنون در بازار موجود هستند، می‌توانند به‌راحتی غذای موردعلاقه‌تان را تولید کرده و تحویلتان بدهند!

از چارچلی چاپلین پرسیدند حرکت هنری درصحنه سینما چیست؟ پاسخ داد: "اگر آن حرکت را حذف کنیم، به اصل کار لطمه بزند"

اگر شما می‌خواستید از بوشهر تا تهران بروید چطور این کار را انجام می‌دادید؟ در گذشته تنها راه، خط ۱۱ یا به‌اصطلاح پیاده رفتن بود. یکی از دوستان قدیمی تعریف می‌کرد برای رسیدن به آبادان ۳ ماه درراه بودند! بعدها سفر از طریق الاغ، اسب، گاری، موتور، ماشین، اتوبوس، قطار، هواپیما و... آسان شد و این سیر تکاملی همچنان ادامه دارد...

نویسنده: تمام اتفاق‌هایی که دور و بر ما می‌افتند، نتیجه انرژی‌ها هستند. اگرچه من درس فیزیکم خیلی خوب نبوده ولی به قول جناب‌خان یه چیزایی تو خودم می‌بینم. در فیزیک قانونی داریم به اسم قانون "دوبروی". قانون دوبروی به زبان ساده می‌گوید: هر ذره مدام در حال ساطع کردن انرژی از خود است. خودکار، کتاب، لامپ، بدن من و شما و خلاصه همه‌چیز در حال ساطع کردن مداوم انرژی هستند.

نکته فوق‌العاده جالب اینجاست که وقتی ما به شخص خاصی در هر جای دنیا فکر کنیم، انرژی‌های ما بلافاصله به سمت او حرکت می‌کنند و بدون سپری شدن زمان به او می‌رسند. اصلاً مهم نیست که مثلاً ما ایران باشیم و طرف مقابل در آمریکا باشد. در فیزیک به این مسئله "جهش کوانتومی" می‌گویند. یعنی انرژی ما از زمان عبور می‌کند

تازه داشت چشمانم گرم می‌شد که دیدم یک نفر با سرعت برق و باد چیزی کنار من گذاشت و رفت، وقتی نگاه کردم، دیدم یک بلیت هواپیماست، اما به مقصدی نامعلوم! روی آن نوشته بود اگر سوار این هواپیما نشوی تا ۲۳ ساعت دیگر کارَت تمام است! من هم با ترس و دلهره از خانه بیرون زدم و سوار یک هواپیمای دونفره، شبیه توپولف که دقیقاً جلوی خانه‌مان پارک شده بود، شدم