بریده‌هایی از کتاب سرگذشت آب و آتش؛ مهرگان

من همیشه تلاش کردم این دنیا رو زیبا و رویاهام رو شدنی ببینم. اما انگار زندگی سخت‌تر و بی‌رحم‌تر از اونه که سخاوتمندانه رویاهامون رو برآورده کنه. حقیقت اینه که رویاهای ما در کنار هم پر از تناقضه. این دنیا پر از تناقضه....

مهرگان روز مهرورزی است، روز تحکیم دوستی و محبت. مهرگان روز شماست! شما که مهربانی را خوب می‌شناسید...

یاد گرفتم فقط زمان می‌تونه نشون بده احساسات ما چقدر واقعی هستن

ـ انقدر عاقل هستم که بفهمم این رابطه باید تموم بشه اما... انقدر شجاع نیستم که تمومش کنم.

ـ سرنوشت هرکس مشخصه. نمیشه با سرنوشت جنگید. ـ تقدیر یا سرنوشت به مسائلی مربوط میشه که دست ما نیست. شاید اگر من به عنوان فرزند یک کشاورز به دنیا می‌اومدم، تغییر دادن مسیر زندگی سخت و غیرممکن بود. اما همین سرنوشت من رو در موقعیتی قرار داده که خودم تصمیم بگیرم چی باشم. ـ داری دنیا رو آرمانی می‌بینی. ـ اگر دنیا رو آرمانی ببینیم، می‌تونیم اون رو آرمانی بسازیم.

اهمیت جملات فقط به مفهوم‌شون نیست. بستگی داره که چه کسی چنین جمله‌ای رو میگه.

یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود افشین یدالهی

دیگر چشمانش برق نمی‌زنند. انگار در آن‌ها چیزی را می‌بینم که تا به حال ندیده بودم. غمی را می‌بینم که آشنا به نظر می‌رسد. غمی که برایم آشناست اما نمی‌شناسمش. آشناست و ناشناخته! درست مثل مفاهیم آخرین کلماتی که بر زبان آورده بود. چشم، روح، زیبایی...

فقط زمان می‌تونه نشون بده احساسات ما چقدر واقعی هستن.

هیچ‌کس همیشه با تجربه نبوده. باید اشتباه کنیم تا تجربه پیدا کنیم.

ـ در کتابی خوندم که چشم‌ها دریچهٔ روحن.

ـ میشه ملکهٔ من باشی؟ ـ

اهمیت جملات فقط به مفهوم‌شون نیست. بستگی داره که چه کسی چنین جمله‌ای رو میگه.

چشم‌ها نمی‌تونن رازهای دل انسان رو نگه دارن.

انسان‌های بزرگ با تجربه‌هاشون بزرگ شدن. برای تجربه پیدا کردن هم باید اشتباه کرد.

. ـ دوستت دارم. –

یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود

ـ هدفت رو پیدا کن. اما خیال‌پرداز نباش. واقعیت‌ها رو ببین و رویایی رو انتخاب کن که بتونه تحقق پیدا کنه.

دوست داشتن کسی که نمی‌توانی او را داشته باشی، غمگین و آزاردهنده است.

-گذشتهٔ آدم‌هاست که آینده‌شون رو می‌سازه

فقط زمان می‌تونه نشون بده احساسات ما چقدر واقعی هستن

حالا دیگر هفده سال دارم! لبخندی بر لبانم می‌نشیند.

می‌خواهمت! چقدر ساده و عامیانه! این جمله از آن جمله‌های ادبی و عاشقانه نیست.

در اوستا نگاه پاک بر پوشش اولویت داره. همهٔ ما، زن و مرد، ابتدا به نگاه پاک توصیه شدیم و بعد به رعایت محدودیت‌های پوشش.

من، کیقباد، بیستمین پادشاه ساسانی، در نهمین روز از آذرماه سال بیست و پنجم قباد، ولیعهد ایران را خسرو می‌نامم تا همچون نامش پادشاهی صاحب شوکت، قدرت و عظمت باشد. خسرو! هیچ یک از پادشاهان ساسانی تا به حال چنین نامی نداشته‌اند. تنها میان پادشاهان کیانی، نام کیخسرو را شنیده‌ام. کیخسرو! نوهٔ کیکاووس و افراسیاب. پادشاه خوشنام کیانی! چه نام زیبایی! چشمانم گرم می‌شوند. تلاش می‌کنم پلک نزنم تا مبادا اشک‌هایم فرو بریزند. کیقباد طومار را درو

همهٔ آدم‌ها تنهان. دوستان و اطرافیان‌مون فقط باعث میشن این تنهایی رو برای مدت کوتاهی فراموش کنیم.

ـ کوروش هم چهار همسر رسمی داشت. جدا از معشوقه‌هایی که هر پادشاهی حتماً داشته.

ـ گفتم که اون لحظه نمی‌تونستم به خودم فکر کنم. ـ پس به چی فکر می‌کردی؟ ـ به اینکه دوستت دارم!

ـ پدرم همیشه میگه اگر زمانی احساس کردی تو زندگی مشکلی نداری و همه‌چیز داره به خوبی پیش میره، بدون که داری در مسیر اشتباه حرکت می‌کنی.

احساس آدم‌ها خیلی زود تغییر می‌کنه. تصمیمی که با احساست می‌گیری، امکان پشیمونی داره. و وقتی پشیمون بشی، هیچ توجیهی برای تصمیمت نخواهی داشت. پس عاقلانه تصمیم بگیر و همیشه برای انتخابت دلیل کافی داشته باش.