بریده‌هایی از کتاب برای من غمگین نشوید

مرگ می‌آید با پاهای ورم‌کرده و گل‌سرخی میان دندان‌هایش

یک روز شعری می‌نویسم که آتشفشان‌ها را به تپه‌ها می‌کشاند اما فعلاً بعدازظهرها خوابم می‌گیرد

تحمل مرگ خودمان آسان است؛ مرگ دیگران! رسیدن مرگ دیگران است که نمی‌توانیم تحملش کنیم.

نگران مردن نیستم نگران همسرم هستم که او می‌ماند و کلی هیچ.

عشق یعنی نوری که در شب، از میان مه می‌گذرد

ترس از ارتفاع اصطلاح پزشکی خاصی دارد. ترس از فضای بسته اصطلاح پزشکی خاصی دارد. هرکدام از ناخوشی‌ها اصطلاح پزشکی خاصی دارد. پس باید اصطلاح پزشکی خاصی هم برای «این همه آدم» وجود داشته باشد.

مرگ باید آسان بیاید مثل یک قطار باری که وقتی پشتت را برمی‌گردانی صدایش را نمی‌شنوی

برای من گریه نکنید! برای من غمگین نشوید! چیزهایی را که نوشته‌ام بخوانید و بعد همه را فراموش کنید!

آن قدر مرده‌ایم که حالا حیران مانده‌ایم که چرا هنوز غصه می‌خوریم. پس یک گیلاس برای همه‌مان و یک گیلاس برای خودم.

به نظرم همه‌چیز به قدر کفایت خوب است چون وقتی عشقت می‌رود خدا را شکر سکوت حتمی است.