بریده‌هایی از کتاب برای من غمگین نشوید

آدم‌ها باهم خوب نیستند. آدم‌ها باهم خوب نیستند. آدم‌ها باهم خوب نیستند. فکر نمی‌کنم هیچ وقت باهم خوب باشند

به‌خاطر این که قهرمانی ندارم، مرا سرزنش نکن! به‌خاطر این که قهرمان نمی‌سازم، مرا سرزنش نکن! مرا به‌خاطر این که از خندهٔ جماعت گیج می‌شوم، سرزنش نکن! مرا به‌خاطر این که با خودم می‌خندم، سرزنش نکن!

نگران مردن نیستم نگران همسرم هستم که او می‌ماند و کلی هیچ. می‌خواهم بداند همهٔ شب‌هایی که کنارش می‌خوابیدم حتی جر و بحث‌های بی‌معنی هم حرف نداشت و کلمه‌های سختی را که همیشه می‌ترسیدم بگویم حالا می‌توانم بگویم: دوستت دارم.

جایی میان قلب هست که هرگز پر نمی‌شود

پرنده‌ای آبی در قلب من است که می‌خواهد بزند بیرون اما روی او شراب می‌ریزم دود سیگار به خوردش می‌دهم

مرگ می‌آید با پاهای ورم‌کرده و گل‌سرخی میان دندان‌هایش

شاید باور نکنید اما آدم هایی پیدا می شوند که بی هیچ غمی یا اضطرابی زندگی می کنند.

ذهن نمی‌تواند به غریزه غلبه کند. ذهن پدیدهٔ نوظهوری است؛ غریزه مدت‌ها پیش از او سر جای خودش بوده است. وقتی عشق خاکستر می‌شود، از اندوه خجالت نکش، همین‌طور از دیوانگی و کج‌خلقی.

رؤیا تنهای تنها در اتاقی کوچک زندگی می‌کنم و روزنامه می‌خوانم و به‌تنهایی در تاریکی می‌خوابم و خواب جمعیت می‌بینم.

گاهی که همه‌چیز به هم ریخته است وقتی همهٔ دسیسه‌ها و عذاب‌ها ساعت‌ها روزها هفته‌ها سال‌ها هدر رفته‌اند در تاریکی روی تخت‌خوابم دراز می‌کشم زل می‌زنم به سقف و فکری به سرم می‌زند که برای همه چندش‌آور است: هنوز هم بوکوفسکی بودن خوب است.