بریده‌هایی از کتاب برای من غمگین نشوید

ون گوک گوشش را برید و فرستاد برای یک هرزه هرزه هم حالش به‌هم خورد و گوش را انداخت دور. ون! هرزه‌ها گوش نمی‌خواهند پول می‌خواهند. فکر می‌کنم به همین خاطر نقاش بزرگی شدی: بیشتر از این نمی‌فهمیدی.

آدم‌ها باهم خوب نیستند. آدم‌ها باهم خوب نیستند. آدم‌ها باهم خوب نیستند. فکر نمی‌کنم هیچ وقت باهم خوب باشند

عشق یعنی کلمه‌ای که زیاد و زیاد و پیش از موعد به زبان می‌آید.

عشق یعنی اسبی با پای شکسته که تلاش می‌کند جلوی چشم چهل‌وپنج‌هزار تماشاچی سر پا بایستد

عشق یعنی آتش‌گرفتن یک بی‌خانمان

سرتو ببر زیر آب و ویولن بزن! جلوی چند تا شمع صورتی رقص شکم بکن! سگتو بکش! تو انتخابات شهرداری شرکت کن! تو بشکه زندگی کن! با تیشه بزن سرتو بشکن! زیر بارون لاله بکار! اما شاعر نشو!

پرنده‌ای آبی در قلب من است که می‌خواهد بزند بیرون اما به او سخت می‌گیرم می‌گویم همان‌جا بمان نمی‌گذارم کسی تو را ببیند. پرنده‌ای آبی در قلب من است که می‌خواهد بزند بیرون اما روی او شراب می‌ریزم دود سیگار به خوردش می‌دهم و هرزه‌ها و کافه‌من‌ها و بقال‌ها اصلاً نمی‌دانند که او آن‌جاست.

به این‌جا پا گذاشته‌ایم به بیمارستان‌هایی چنان گران‌قیمت که مردن به‌صرفه‌تر است وکلایی با دستمزدهای سنگین که گناهکار از آب درآمدن به‌صرفه‌تر است به کشوری که زندان‌هایش پر و دیوانه‌خانه‌هایش تعطیل‌اند به جایی که تودهٔ مردم از احمق‌ها قهرمانان ثروتمند می‌سازند به این‌جا پا گذاشته‌ایم میان این‌ها راه می‌رویم و زندگی می‌کنیم به‌خاطر این‌ها می‌میریم به‌خاطر این‌ها لال می‌شویم اخته می‌شویم غیرمعمولی می‌شویم عاق والدین می‌شویم به‌خاطر این‌ها این‌ها سرمان کلاه گذاشته‌اند از ما سوء استفاده کرده‌اند

وسط همهٔ نقطه‌گذاری‌ها زندگی عادت آرامی‌ست

جایی میان قلب هست که هرگز پر نمی‌شود یک فضای خالی و حتی در بهترین لحظه‌ها و عالی‌ترین زمان‌ها می‌دانیم که هست بیشتر از همیشه می‌دانیم که هست جایی میان قلب هست که هرگز پر نمی‌شود و ما در همان فضا انتظار می‌کشیم و انتظار می‌کشیم.