بریده‌هایی از کتاب برای آمدنت

آن‌چه خوبان همه دارند تو تنها داری

سلام بر تو نگه‌داری شده در قدرت خدایی

برای نامیرا شدن باید او را در نَفس و نَفَس خود حاضر داشت.

«سلام بر تو ای نور خدا که هدایت‌جویان به او هدایت می‌یابند، و به‌وسیله‌ی او مؤمنین به فرج و گشایش می‌رسند.»

ای آقای من! غیبت تو خواب از دیدگانم ربوده و بسترم را بر من تنگ ساخته و آسایش قلبم را از من سلب نموده است. ای آقای من! غیبت تو اندوه مرا به فجایع ابدی پیوند داده، و فقدان یکی پس از دیگری جمع و شُمار را نابود کرده است، من دیگر احساس نمی‌کنم اشکی را که از دیدگانم بر گریبانم‌روان است و ناله‌ای را که در برابر دیدگانم مجسّم است و از همه‌ی گرفتاری‌ها بزرگ‌تر و جان‌گدازتر و سخت و ناآشناتر است، ناملایماتی که با غضب تو درآمیخته و مصائبی که با خشم تو عجین شده است.

برای طیّ سبیل و رسیدن به سلسبیل، اوّلاً معرفت وجود مبارک ولیّ اللّه صلوات‌الله‌علیه را باید داشت و سپس باید با ایشان بود و برای ایشان زندگی کرد؛ با او بودن و برای او بودن حرف اوّل و آخر است

ای سرورم و صاحب اختیارم! من خادم مملوک تو هستم.

«آینده»، آینده‌ی «گذشته» است؛ «آینده» جریان «گذشته» در پیش روست؛ پس دانستن گذشته در تدبیر آینده نقش جدّی دارد.

و او را نه برای رفع مصائب خود خواستند که مصائب را برای وصال او تاب آوردند که ظهورش را وعده بعد از شدائد بود.

چقدر مشتاق دیدارش هستم.

تا کی در انتظارت باید بود؟

«آینده»، آینده‌ی «گذشته» است؛ «آینده» جریان «گذشته» در پیش روست؛ پس دانستن گذشته در تدبیر آینده نقش جدّی دارد.

«ما چشمه‌ی حیات هستیم، پس هر که ما را بشناسد و ولایت ما را داشته باشد پس حقیقتاً از چشمه‌ی حیات نوشیده و خدا او را به زندگی جاوید در بهشت، زنده می‌دارد و او را از آتش جهنّم نجات می‌بخشد.»