بریده‌هایی از کتاب راز مادرم

مادرم زیباترین زن دنیا است

همیشه فکر می‌کردم آدم‌های شجاع آن‌هایی هستند که نمی‌ترسند. با دیدن فرانچسکا و دخترش فهمیدم افراد شجاع هم مثل بقیه می‌ترسند اما آن‌ها فقط باوجود ترس عمل می‌کنند.

یک روز می‌شنوم که پدرم به مادرم می‌گوید: «تو bashert من هستی.» وقتی پدرم در خواب است خیلی آرام از مادرم می‌پرسم: «bashert چیه؟» او می‌گوید: «یک کلمه‌ی خیلی خاص توی زبان ییدیشه، یعنی شریک روح؛ یعنی سرنوشت. اگر تو bashert خودت رو پیدا کنی یعنی کسی رو پیدا کردی که با اون کامل می‌شی. این نهایت چیزیه که پدرت می‌تونسته بگه.»

آدم‌ها مثل آب در یک تالاب هستند. شما نمی‌توانید کف تالاب را ببینید و فکر می‌کنید کم‌عمق است اما فقط وقتی‌که شیرجه بزنید می‌فهمید عمق واقعی آن چقدر زیاد است.

مادرم زیباترین زن دنیا است.

مادرم باورنکردنی‌ترین زنی است که می‌شناسم. او نازک‌دل و درعین‌حال آهنین اراده است. او مهربان و درعین‌حال بر اصولش مصمم است. او یک مادر دوست‌داشتنی است

شاید عشق چیزی‌ست که مردم وقتی ارزشش را می‌فهمند که به‌سختی به دست بیاید.

جنگ به شما یاد می‌دهد به خاطر فاصله‌ی کمی که مرگ با شما دارد زندگی‌تان همیشه در حالت اضطرار باشد.

با دیدن فرانچسکا و دخترش فهمیدم افراد شجاع هم مثل بقیه می‌ترسند اما آن‌ها فقط باوجود ترس عمل می‌کنند.

ما دیگر آرزوی سفرهای هیجان‌انگیز و ماجراجویی نداریم. همان زندگی قبلی و روزمره‌مان برایمان رؤیا شده. آرزو می‌کنیم به جهانی برگردیم که به یادش می‌آوریم.

آدم‌ها مثل آب در یک تالاب هستند. شما نمی‌توانید کف تالاب را ببینید و فکر می‌کنید کم‌عمق است اما فقط وقتی‌که شیرجه بزنید می‌فهمید عمق واقعی آن چقدر زیاد است.

هلنا سه نوع آدم توی دنیا وجود دارن. گروه اول افرادی‌ان که گربه رو می‌بینن اما هیچ قدمی براش برنمی‌دارن. گروه دوم گربه‌ی کوچک رو می‌بینه و با خودشون می‌گن: «وای حیوونی» بعد به راهشون ادامه می‌دن. گروه سوم اما اونایی‌ان که درد و رنج رو می‌بینن و قدمی برای کمک بهش برمی‌دارن.

زیبایی همیشگی نیست، داشتن دانش هم خوبه اما پول شکمِ گرسنه رو سیر می‌کنه. من اگه پول داشته باشم می‌تونم هر چیزی رو که می‌خوام یاد بگیرم. می‌تونم کتاب و معلم داشته باشم. پول به شما حق انتخاب می‌ده، بهتون آزادی عمل می‌ده و توانایی این رو می‌ده که از دیگران مراقبت کنید. آره من پول رو انتخاب می‌کنم.»

برخی کارها فراتر از کلمات هستند.

آیا ما واقعاً وقتی می‌شکنیم قوی‌تر می‌شویم؟ من این‌طور فکر نمی‌کنم چون این شکست حسی است که در هیچ‌کدام از ما هیچ‌وقت بهبود پیدا نخواهد کرد.

«می‌دانی زیباترین حالت یک زن چه وقتی است؟» جواب می‌دهم: «وقتی که عاشقه.»

با نگاه کردن در آینه، تمرین می‌کنم نگاهم مهربان باشد. فقط مهربانی به‌قدر کافی و سادگیِ طبیعیِ بی‌تکلف به همراه اعتمادبه‌نفس می‌تواند مردم را جذب کند. تلاش ساختگی برای بیش‌ازحد مهربان بودن مردم را می‌ترساند.

همه‌ی چیزهایی که مادرم گفت را می‌دانستم اما مواقعی وجود دارد که از شنیدن چیزهایی که می‌دانید هم احساس خوبی پیدا می‌کنید.

«اگه آلمانی باشی و کسی بهت بگه تو برتر متولد می‌شی معلومه حرف قشنگیه و خوشت می‌آد. از اینم بهتر اینه که بهتون بگن اگه روزگارتون بده به‌خاطر یهودیاست و تقصیر شما نیست. مردم این چیزا رو بهتر قبول می‌کنن تا دلایل و توضیحات منطقی.» مادرم مردم را در قالب گروه‌ها و دسته‌ها قضاوت نمی‌کند او به فردیت اعتقاد دارد. مادرم می‌گوید: «نه همه‌ی آلمانیا خوبن نه همشون بد، یهودیا هم همین‌طور

می‌پرسم: «مامان، چرا مردم این‌قدر از ما متنفرن؟» مادرم می‌گوید: «یادت می‌آد گفتی وقتی یه پسر کوچولو بودی تو خیابون خوردی زمین؟» سرم را تکان دادم چون یادم نمی‌آمد. - تو افتادی و خجالت کشیدی. برای همین گفتی که یه مورچه تو رو انداخت زمین. الان فکر می‌کنی یه مورچه می‌تونه هم‌چین کاری بکنه؟ جواب می‌دهم: «نه. معلومه که نه.» - خب از نظر هیتلر ما همون مورچه‌ایم. او خیلی از مردم رو متقاعد کرده که یهودیا عامل همه‌ی مشکلاتشون هستن؛ اما اون همه‌رو فریب داده.

فهمیدم افراد شجاع هم مثل بقیه می‌ترسند اما آن‌ها فقط باوجود ترس عمل می‌کنند.

شاید عشق چیزی‌ست که مردم وقتی ارزشش را می‌فهمند که به‌سختی به دست بیاید.

عشق تنها چیزی است که آن را بیشتر از وقتی دادی دوباره دریافت می‌کنی.

هرگز مغلوب ترس نشوید. ترس همه‌جا هست وقتی در حال راه رفتن هستید. موقع غذا خوردن، خوابیدن و حتی وقتی در حال انجام کاری هستید، چیز دیگری جز ترس وجود ندارد.

من و تو خوشبختیم هلنا چون ما فقط برای چیزی که هستیم عاشق همیم. می‌دانی چقدر کمیاب است؟ می‌دانی پیدا کردن کسی که او را بیشتر از هر چیز دیگری دوست داشته باشی و او هم به همان اندازه دوستت داشته باشد، چقدر سخت است؟ چقدر کم است؟

تا وقتی پدر و مادرمان زنده هستند، در وجودمان هنوز احساس کودکی می‌کنیم. با رفتن مادرم به خاطر از دست دادن کودک درونم احساس غم می‌کنم.

آیا ما واقعاً وقتی می‌شکنیم قوی‌تر می‌شویم؟ من این‌طور فکر نمی‌کنم چون این شکست حسی است که در هیچ‌کدام از ما هیچ‌وقت بهبود پیدا نخواهد کرد.

در پایان روز می‌خواهم مطمئن شوم که فراموش نکرده‌ام چه کسی هستم. برای همین خودم را در حال سوارکاری در جنگل یا به همراه مادربزرگ نشسته جلوی آتش یا هر چیز دیگری که زیبا و بی‌صدا باشد تصور می‌کنم. سعی می‌کنم نگذارم زشتی جنگ بر من تأثیر بگذارد.

«همیشه اگه از کسی می‌خواهی کاری انجام بده در جهت منافع شخصی خودش صحبت کن.

تا وقتی پدر و مادرمان زنده هستند، در وجودمان هنوز احساس کودکی می‌کنیم. با رفتن مادرم به خاطر از دست دادن کودک درونم احساس غم می‌کنم.