بریده‌هایی از کتاب آخرالزمان در آیینه روایات

«اُبَشِّرُکمْ بِالْمَهْدِی، یبْعَثُ فی اُمَّتی عَلی اخْتِلافٍ مِنَ النّاسِ وَ زَلازِلَ!؛ شما را به مهدی (عج) بشارت می‌دهم، هنگامی که اختلاف شدید در میان مردم پدید آید و زلزله‌های سختی واقع شود او قیام می‌کند.

آنگاه فتنه‌ها فراگیر می‌شود و دیگر کسی خدا را به یکتایی یاد نمی‌کند! نمازگزار برای مردم نماز می‌گذارد! در آن هنگام به دشت‌های دور دست و کرانه‌های دریاها و اطراف صحراها پناه ببرید و از اجتماعات بگریزید.

«یکونُ جِفافُ الأَنْهارِ... وَ یقَعُ القَحْطُ وَ الغَلاءُ ثَلاثَ سِنینَ؛ رودخانه‌ها خشک می‌شود و قحطی و گرانی سه سال سایۀ سنگینش را می‌گستراند.»

<... وَ رَأَیتَ الْقُرْآنَ قَدْ ثَقُلَ عَلَی النَّاسِ اِسْتِماعُهُ، وَ خَفَّ عَلَی النَّاسِ اِسْتِماعُ الْباطِلِ؛ و می‌بینی که گوش دادن به قرآن برای مردم بسیار سنگین است و گوش دادن به صداهای باطل، آسان و فرح‌بخش شده است.»

الرِّجالِ مِنَ النِّساءِ!؛ بعد از عصر من هیچ فتنه‌ای برای مردان پیش نمی‌آید که زیانبارتر از فتنه‌ای باشد که از ناحیۀ زنان

«یاْتی عَلی اُمَّتی زَمانٌ، اَلصَّابِرُ مِنْهُمْ عَلی دینِهِ کاالقابضِ عَلی الْجَمْرِ!؛ برای امّت من زمانی پیش می‌آید که اگر کسی بر آیین خود استوار باشد همانند کسی است که آتش گداخته‌ای را با دست بگیرد.»

«یکفَرُ بِاللهِ جَهْرَةً... وَ تُوخَّرُ الصَّلَواتُ، وَ تُشْرَبُ الْقَهَواتُ وَ تُشْتَمُ اْلآباءُ وَ اْلأُمَّهاتُ؛ آشکارا به خدا کفر ورزیده می‌شود، نمازها به آخر وقت تأخیر می‌افتد، مسکرات رایج می‌گردد و به پدر و مادر دشنام داده می‌شود.»

نشانه‌های ظهور چون دانه‌های یک تسبیح و یا یک گردنبند است که رشتۀ اتّصالش بگسلد و دانه‌های آن یکی به دنبال دیگری فرو ریزد.»

و رأفت پیامبر (ص) و ائمۀ اطهار (ع) است، آنان مسلمانان را یادآور این رخدادها می‌شوند تا اینکه بتوانند در میان طوفان ابتلائات آخرالزّمان دین خود را حفظ کنند، به عبارت دیگر روایات چراغ روشنی هستند که ما را در تاریکی عصر غیبت و حیرت آخرالزّمان راهنما می‌شوند.

«وَ یوضَعُ الدّینُ، وَ تُرْفَعُ الدُّنیا؛ دین کم ارج می‌شود و دنیا ارزش فراوان پیدا می‌کند.»

برای مردم زمانی پیش می‌آید که برای هیچ دین‌داری دینش سالم نمی‌ماند جز اینکه از کوهی به کوهی فرار کند و همچون روباه بچّه‌هایش را برداشته از لانه‌ای به لانه‌ای بگریزد. در چنین زمانی هلاکت انسان به دست همسر و فرزندانش است، اگر زن و فرزند نداشته باشد به دست پدر و مادرش هلاک می‌شود، اگر پدر و مادر نداشته باشد به دست خویشان و همسایگانش هلاک می‌شود!، او را با تنگی معیشت مورد سرزنش قرار می‌دهند تا خود را به جاهایی وارد کند که موجب هلاکت او شود.»

«اُبَشِّرُکمْ بِالْمَهْدِی، یبْعَثُ فی اُمَّتی عَلی اخْتِلافٍ مِنَ النّاسِ وَ زَلازِلَ!؛ شما را به مهدی (عج) بشارت می‌دهم، هنگامی که اختلاف شدید در میان مردم پدید آید و زلزله‌های سختی واقع شود او قیام می‌کند.»

«إضاعَةُ الصَّلَواتِ، وَ اتِّباعُ الشَّهَواتِ، وَ الْمَیلُ إلی اْلأهواءِ؛ در آن زمان نمازها تباه می‌شود، به دنبال شهوت‌ها رفته، از هوای نفس پیروی کنند.»

«إِذا ظَهَرَتِ الْمَعازِفُ فِی الْحَرَمَینِ وَ عُمِلَ فیهِما بِما لا یحِبُّ اللهُ، لایمْنَعُ مِنْ ذلِک مانِعٌ وَ لا یحُولُ دُونَ ذلِک الْعَمَلِ الْقَبیحِ؛ هنگامی که آلات لهو در حرمین شریفین ظاهر شود، و آنچه خدا دوست ندارد در آنها رایج گردد و کسی جلوگیری نکند و هیچ مانعی بر سر راه کارهای ناشایست در آن مکان مقدّس نباشد.»