بریده‌هایی از کتاب مقدس و نامقدس (تقدس‌زدایی از عالم و دنیای قشنگ نو)

در روزهای مقدّس، ارتباط با عوالم قدسی، سریع و سهل اتّفاق می‌افتد. گویا این زمان‌ها، همچون اماکن مقدّس، قطعه‌ای از زمان باقی و سرمدی هستند و از همین‌رو، همراه خود برکات ویژه‌ای دارند. راز به اجابت رسیدن سریع دعا در این ایّام و مبارکی آنها نیز به همین «نسبت» قدسی برمی‌گردد؛ به همان‌سان که در اماکن قدسی، همچون «کربلا» و در زیر قبّة مضجع شریف اباعبداللهعلیه السلام، دعا سریع و سهل به اجابت می‌رسد.

زین‌العابدین علیه السلام فرمودند: «گناهانی که نعمت را تغییر می‌دهند، عبارتند از: ظلم و تعدّی بر مردم، ترک عمل خیری که به آن عادت شده، ترک امر به نیکی‌ها، کفران نعمت و ترک شکر.

گناهانی که موجب نزول انتقام و خشم الهی است: نافرمانی کردن شخص عارف است؛ یعنی با آنکه شناخت دارد، سر به طغیان برداشته و بر مردم، گردن فرازی کند و بعضی از آنان را مورد استهزاء و نیشخند قرار دهد.

اوست که آسمان‌ها و زمین را به حق آفرید و آن روز که (به هر چیز) می‌گوید: «موجود باش!» موجود می‌شود. سخن او، حق است و در آن روز که در «صور» دمیده می‌شود، حکومت مخصوص اوست. از پنهان و آشکار باخبر است و اوست حکیم و آگاه.

همانا جمعه آقای روزها و باعظمت‌ترین آنها نزد خداوند تعالی است؛ بلکه از عید فطر و قربان هم برتر است... . در فرهنگ ولایی، روزهای خاص، نشان‌شده و دربارۀ پاسداشت آنها، تکالیفی برای مردم وضع شده است.

حتّی در ادیانی که اعتقاد به خداوند وجود ندارد نیز اعتقاد به امر مقدّس یافت می‌شود

چهار بنا روی زمین از قصرهای بهشتی است: مسجدالحرام، «مسجدالرّسول»، «مسجد الاقصی» و «مسجد کوفه».»

اعیادی، همچون «قربان»، «غدیر» و «فطر»، «روز بعثت رسول اکرم صلی الله علیه و آله»، «ایّام اعتکاف» و «شب های قدر»، در زمرۀ ایّامی هستند که خداوند به آنها عظمت داده و برای پاسداشت آن، تکالیفی را برای بندگان خود وضع کرده است. در این روزهای خاص، ارتباط با عوالم پاک قدسی، سهل و سریع و دعای مضطرّ، مجال اجابت می‌یابد

دیگر زمین، خانه‌ای امن نیست

در هیچ عصری چونان امروز، ظلم فراگیر و عدالت پایمال نبوده است.

رکوردهای جهانی گینس، روح عصر حاضر و انسان حاضر را برملا می‌سازند.

عالمی در حال خروج از منزل، چهارپایی را می‌دید که بار خویش به منزل رسانده و صاحب بار در حال بار افکندن بود. عالم در گوشه‌ای به گریه و زاری نشست. یکی از او علّت این گریه و زاری را پرسید. در پاسخش عالم گفت: بدین می‌نگرم که چهارپای بارکش بار خویش به مقصد رساند، درحالی‌که بر من معلوم نیست که بار به مقصد خواهم رساند یا خیر

فرزندان آدمی، چشم خود را بر عامل بسیاری از فلاکت ها و سختی‌ها بسته‌اند.

خرّم آن روز کز این منزل ویران بروم راحت جان طلبم وز پی جانان بروم

گناهانی که بلا نازل می‌کنند: ترک فریادرسی مظلوم و یاری ندادن او و رها ساختن امر به معروف و نهی از منکر است.

در «فرهنگ وِبستر» آمده است: سکولاریسم عبارت است از اعتقاد به اینکه زندگی و امور مربوط به آن، باید از دین فاصله بگیرد و ملاحظات دین نادیده گرفته شود.

سکولاریسم به لحاظ ریشۀ لغوی و مفهوم عامّ آن، به قلمرو، محدوده و «موضوعات این جهانی و دنیوی» دلالت دارد؛ یعنی به هر چیز که مربوط به بُعد دنیوی زندگی انسان باشد.