بریده‌هایی از کتاب برهان امامت : ولایت و امامت امیر مومنان (ع) و اهل‌ بیت نبی‌اکرم (ص)

لشکر حضرت علی (ع) در اثنای حرکت برای جنگ «جمل»، درون غار اردو زدند. ابن عبّاس گوید: به چادر حضرت وارد شدم و دیدم در حال تعمیر کردن نعلین خود هستند. فرمود: «ابن عبّاس این نعل (لنگه) چقدر قیمت دارد؟» عرض کردم: هیچ نمی‌خرند. فرمود: «به خدا قسم برای من از امیر بودن بر شما بهتر است؛ مگر آنکه بتوانم حقّی را برپا دارم یا باطلی را از بین ببرم.» «ولله لهی أحبّ الی من أمرتک، الّا أن اقیم حقّاً او ادفع باطلاً»

«زمانی بر مردم می‌آید که از قرآن باقی نماند؛ مگر خطّ و نشان آن (خوب می‌نویسند و چاپ می‌کنند؛ امّا از علم و عمل خبری نیست (و از اسلام نماند؛ مگر اسمی (فقط نامشان مسلمان است وگرنه از نظر عقاید و اخلاق و اعمال، بویی از اسلام نبرده‌اند). مسجدهای آنها از نظر ساختمان آباد است (مساجد را مجلّل و زیبا می‌سازند)؛ امّا از هدایت (و بیان احکام دین) تهی و خراب است. ساکنان و سازنده‌های آن بدترین اهل زمین هستند، آنها سرمنشاء فتنه و پناهگاه گناه هستند.