بریده‌هایی از کتاب عشق هرگز فراموش نمی‌کند

«زندگی‌ای که با ترس سپری شود، عین مرگ است.»

تا امروز هرگز نتوانسته‌ام جواب این سؤال مادرم را بدهم. او روزهای آخر عمرش از من پرسید: «اگر چیزی به‌خاطر نیاورم، می‌توانم بگویم که در این دنیا حضور دارم؟» سؤالش همیشه با من ماند. کاش امروز اینجا بود و به او می‌گفتم «مهم نیست تو چیزی به یاد داشته باشی. اگر کسی حتی یک نفر نام تو را به یاد داشته باشد و آن را با عشق تکرار کند، یعنی تو در این دنیا حضور داری.»

عمر آدمی وقتی ارزش دارد که آن را با کسی سپری کند که از ته دل دوستش دارد.

«مطمئنی که حوصله‌ی شنیدنش را داری؟»

آنا می‌گوید: «زندگی کوتاه‌تر از آن است که کسی را که دوست داری در آغوش نگیری!»

زندگی کوتاه‌تر از آن است که کسی را که دوست داری در آغوش نگیری!

می‌دانم که کار درستی انجام دادم؛ اما گاهی تصمیمات درست حس ناخوشایندی به آدم می‌دهد

«زندگی‌ای که با ترس سپری شود، عین مرگ است.»

وقتی حال‌وهوایت عاشقانه نیست، تازگیِ هوای بیرون به چه کارت می‌آید!

«مهم نیست تو چیزی به یاد داشته باشی. اگر کسی حتی یک نفر نام تو را به یاد داشته باشد و آن را با عشق تکرار کند، یعنی تو در این دنیا حضور داری.»

وقتی دیگر برای همیشه تو را به یاد نیاورم، دوست دارم از این دنیا بروم. دوست دارم یک کلید را بزنم و همه‌چیز خاموش شود.

خاطرات ما دارایی‌های ماست. ما می‌توانیم هروقت که خواستیم و هرطور که دل‌مان خواست، آن‌ها را مرور کنیم.»

گاهی اوقات وقتی آدم کسی را به‌طور ناگهانی از دست می‌دهد، سخت‌ترین بخشَش این است که دیگر نمی‌تواند حرف‌هایی را که دوست دارد به او بزند.

گاهی بهترین روش برای مراقبت از آن‌هایی که دوست‌شان داریم این است که مراقب خودمان باشیم.

تا امروز هرگز نتوانسته‌ام جواب این سؤال مادرم را بدهم. او روزهای آخر عمرش از من پرسید: «اگر چیزی به‌خاطر نیاورم، می‌توانم بگویم که در این دنیا حضور دارم؟» سؤالش همیشه با من ماند. کاش امروز اینجا بود و به او می‌گفتم «مهم نیست تو چیزی به یاد داشته باشی. اگر کسی حتی یک نفر نام تو را به یاد داشته باشد و آن را با عشق تکرار کند، یعنی تو در این دنیا حضور داری.»

«و آرزوی من این است که عشق سالیان دراز زندگی‌ام در آغوشم جان دهد و بعد از او هیچ عطری تنم را نلرزاند و هیچ صدایی مرا به وجد نیاورد...»

«زندگی‌ای که با ترس سپری شود، عین مرگ است.»

می‌گویند وقتی آدمی بعضی از حس‌هایش را از دست می‌دهد، حس‌های دیگر قوی‌ترمی‌شوند.

غم‌انگیز و شاید وحشتناک است که روز اول عید غم‌هایت سرازیر شوند، اما درعین‌حال زیباست؛ زیباست که در غم و غصه‌هایت کسی باشد که همراهی‌ات کند.

عشق مثل رودی دنبال جریان یافتن است و اگر یک مسیر مسدود باشد، مسیر دیگری می‌یابد.