بریده‌هایی از کتاب سفر دوزخی شاهزاده دشت های شرقی

یاد داستان نفرین خالقان می‌افتم. جایی خوانده بودم آنان که با قلمِ دوات یا قلمِ حکاکی یا قلم‌موی نقاشی در کار خلقت مشارکت کنند، هرآینه در جولانگاه خدای جلّ‌جلاله دست برده‌اند. این است که اصل خلاقیت از آن خداست و هرکه را خلقتی باید، جز به سرقت از باری‌تعالی نخواهد یافت که هر خرده‌خلقتی لاجرم جزئی‌ است ربوده از کل خلاقیت اعظم اوی. پس ایدون باد که آن سارقان به نفرین و طلسم خلقتِ ناقص دچار خواهند شد. در همۀ عمر عذاب خواهند کشید و خلق ناتمامشان به تمامی فراموش خواهد شد، اما عذاب آن گستاخی در بارگاه خلقت تا زنده هستند بر اذهانشان و چون مردند، بر ارواح گناهکارشان سنگینی خواهد کرد.