بریده‌هایی از کتاب کلیدهای برخورد با لکنت زبان در کودکان

مقدمه لکنت زبان نوعی اختلال در گفتار است که معمولا در کودکی شروع می‌شود و تا بزرگسالی ادامه پیدا می‌کند. برخلاف بسیاری از اختلالات صوتی و گفتاری، لکنت به سهولت اصلاح نمی‌شود. اگر روش درمانی صحیح و مناسبی برای اصلاح لکنت اتخاذ نشود، تأثیر منفی روانی ماندگاری بر شخص و ارتباط او با دیگران می‌گذارد. با بروز چنین مشکلی،

توجه به کار تیمی در روند درمان مهم است. والدین، آموزگار، درمانگر و روان‌شناس مدرسه از اعضای مهم این تیم به شمار می‌روند.

مراجعه به متخصص تغذیه و پرسش درباره عواملی که باعث گرفتگی عضلانی می‌شود نیز می‌تواند مفید باشد. بعضی از این مواد عبارتند از کافئین، شکلات، افزودنیهای غذایی و شکر. پس از مشورت با پزشک یا متخصص تغذیه می‌توانید از تعدیل‌کننده‌های غذایی استفاده کنید.

اول اینکه باید اطمینان حاصل کنیم کودک به اندازه کافی استراحت کرده است. کودک باید شب به اندازه کافی بخوابد، زیرا کم‌خوابی یکی از عوامل ایجاد اضطراب شناخته شده است. پیروی از نظم و عادت معین برای خوابیدن، حمام رفتن، تماشای تلویزیون، کتاب خواندن و غیره در کنترل اضطراب کودک مؤثر است و تا حدی آن را از بین می‌برد.

اگرچه در بعضی از نوشتارها آمده است که کودک برای جلب توجه والدین یا تقلید رفتار عضو دیگر فامیل یا خانواده با لکنت صحبت می‌کند، اما نادرستی این عقاید ثابت شده است. لکنت واکنشی است که کودک در مواجهه با فشار نشان می‌دهد، حال می‌خواهد فشار مثبت باشد یا منفی.

آموزگار دوره ابتدایی مؤثرترین شخص در زندگی کودک بعد از والدین است. اوقات قابل توجهی که آموزگاران هر روز با کودکان سپری می‌کنند و نقشی که آنها به عنوان مربی و راهنما در این زمانها دارند، مسئولیت آنها را چند برابر می‌کند.

در سالهای اولیه مدرسه همسالان کودک مبتلا به لکنت معمولا او را می‌پذیرند و توجهی به لکنت او نمی‌کنند. اما وقتی کودکان بزرگ‌تر می‌شوند، ممکن است او را دست بیندازند و مسخره کنند.

عده کمی از والدین خود را برای ورود کودکشان به دوره نوجوانی آماده می‌کنند. نوجوانی دوره رشد و تغییرات سریع جسمی، فکری، عاطفی و اجتماعی است. مشکل ارتباطی نوجوانان مبتلا به لکنت پیچیدگی این تغییرات را بیشتر و مسئولیت والدین را دشوارتر می‌سازد.

درمان لکنت در واقع یک جریان یادگیری است که وجود انگیزه به آن سرعت می‌بخشد.

رمان بسیار اهمیت دارد. از آنجا که لکنت کاملا قابل درمان نیست، درک و آگاهی افرادی که با کودک و والدین سر و کار دارند نقش مهمی در روند درمان و بهبود لکنت دارد. وقتی چنین درکی وجود نداشته باشد با بازگشت احتمالی لکنت و یا وخیم‌تر شدن آن والدین در معرض انتقاد این و آن قرار می‌گیرند.