بریده‌هایی از کتاب نظریه بی خیال دیگران

یک نقل‌قول معروف از فیلسوف یونانی اپیکتتوس در مورد زندگی وجود دارد که می‌گوید: «مهم این نیست که چه چیزی برایت اتفاق می‌افتد، بلکه مهم این است که چطور به آن واکنش نشان می‌دهی.» این یعنی چه؟ یعنی قدرت واقعی شما در واکنشی است که نشان می‌دهید.

دیگران هیچ قدرت واقعی بر شما ندارند، مگر اینکه شما این قدرت را به آن‌ها بدهید؛ و هر بار که می‌گویید «بی‌خیال دیگران»، تصمیم می‌گیرید این قدرت را پس بگیرید.

وقتی به دیگران اجازه می‌دهید همان‌طور که هستند باشند، در واقع دارید انتخابی آگاهانه و قدرتمند می‌کنید: کنترل چیزی که واقعاً هیچ‌وقت در اختیار شما نبوده را رها می‌کنید. با این کار، خودتان را از چرخه بی‌پایان استرس، ناامیدی و آشفتگی احساسی که با تلاش برای مدیریت همه‌چیز و همه‌کس همراه است، رها می‌کنید.

این یک واقعیت تلخ در مورد زمان است. حتی اگر شما هم بخواهید، زمان همچنان خواهد گذشت. زمانی که با عزیزانتان سپری می‌کنید، مثل یک مکعب یخ در حال ذوب شدن است. یک لحظه هست... و لحظه بعد، نه.

«بی‌خیال دیگران» عبارتی است که در بطن خود، جسارت رهایی، و در عین حال، دعوتی به تمرکز بر خود را با خود به همراه دارد.

واقعیت این است که، فرقی نمی‌کند چقدر تلاش کنید یا چه کاری انجام دهید، شما نمی‌توانید دیگران را کنترل کنید. با این حال، طوری زندگی می‌کنید که انگار می‌توانید دیگران را کنترل کنید.

به جای اینکه با دوستانتان در کافه‌ها وقت تلف کنید و از کار شکایت کنید، چطور است که وقت و انرژی خود را صرف پیدا کردن شغلی کنید که سزاوارش هستید؟ بله، ممکن است شش ماه طول بکشد تا یک موقعیت فوق‌العاده پیدا کنید، اما این شش ماه به هر حال می‌گذرد، چه کاری انجام بدهید، چه هیچ کاری نکنید و فقط منتظر بمانید.

اگر در ایجاد تغییر در زندگی، رسیدن به اهداف یا احساس خوشبختی دچار مشکل هستید، می‌خواهم بگویم: مشکل شما نیستید. مشکل، قدرتی است که ناخودآگاه به دیگران می‌دهید.

به یاد دارم که چقدر حیرت‌انگیز بود وقتی به خودم گفتم: «صبر کن ببینم، می‌توانم احساس بدی داشته باشم و با این حال، کاری را که باید انجام دهم، انجام دهم؟» بله

متوجه چیزی مهم شدم: «بی‌خیال دیگران» درباره تسلیم شدن نبود. درباره آزاد کردن خودم از کنترلی بود که هیچ‌وقت واقعاً نداشتم.

نظریه «بی‌خیال دیگران» اصلاً درباره برتری نیست. این نظریه درباره تعادل و ایجاد فضایی برای خودتان و دیگران است. درباره دادن آزادی و فرصت به دیگران برای زندگی کردن به روش خودشان و بعد، دادن همان آزادی و فرصت به خودتان.

تمرکز روی چیزهایی که نمی‌توانید کنترل کنید، شما را تحت استرس قرار می‌دهد. تمرکز روی چیزهایی که می‌توانید کنترل کنید، شما را قدرتمند می‌سازد.

حتی زمانی که خودتان را خم می‌کنید و سعی می‌کنید همه را راضی کنید و همه‌چیز را درست کنید، تضمینی برای این نیست که دیگران نظر مثبت داشته باشند. بگذارید فکر کنند.

«اگر من می‌توانم این کار را انجام دهم، تو هم می‌توانی.»

چقدر تلاش کنید یا چه کاری انجام دهید، شما نمی‌توانید دیگران را کنترل کنید

وقت، انرژی و خوشبختی خود را برای کنترل چیزهایی که نمی‌توانید کنترل کنید (مثل نظرات، حالات یا اعمال دیگران) تلف نکنید و در عوض، روی تنها چیزی که می‌توانید کنترل کنید تمرکز کنید: خودتان.

حتی اگر شما هم بخواهید، زمان همچنان خواهد گذشت. زمانی که با عزیزانتان سپری می‌کنید، مثل یک مکعب یخ در حال ذوب شدن است.

زمان و انرژی زیادی صرف مجبور کردن دیگران برای مطابقت با انتظارات ما می‌شود؛ و حقیقت این است که اگر فردی که با او در ارتباط هستید (شریک تجاری، یک عضو خانواده) به آن شکلی که نیاز دارید، ظاهر نمی‌شود، سعی نکنید آن‌ها را مجبور به تغییر کنید. بگذار کار خودشان را بکنند، زیرا آن‌ها در حال نشان دادن حقیقت خود به تو هستند. فقط بگذار بروند و بعد شما انتخاب می‌کنید که قدم بعدی چه باشد.

زمان و انرژی زیادی صرف مجبور کردن دیگران برای مطابقت با انتظارات ما می‌شود؛ و حقیقت این است که اگر فردی که با او در ارتباط هستید (شریک تجاری، یک عضو خانواده) به آن شکلی که نیاز دارید، ظاهر نمی‌شود، سعی نکنید آن‌ها را مجبور به تغییر کنید. بگذار کار خودشان را بکنند، زیرا آن‌ها در حال نشان دادن حقیقت خود به تو هستند. فقط بگذار بروند و بعد شما انتخاب می‌کنید که قدم بعدی چه باشد.

رنج، ناشی از مقاومت در برابر واقعیت است.

وقتی می‌گویید «بی‌خیال دیگران»، در واقع در حال تمرین جدایی احساسی هستید. شما شکافی ذهنی بین احساسات خود و موقعیت موجود ایجاد می‌کنید و این امکان را به خودتان می‌دهید که بدون غرق شدن در آن، آنچه را که در حال رخ دادن است مشاهده کنید. ن

انسان همیشه ترجیح می‌دهد که به سمت آنچه اکنون لذت‌بخش است حرکت کند و از آنچه در لحظه دردناک است دوری نماید. در آن لحظه، کاری که برای تغییر نیاز است دردناک و سخت است. به همین دلیل هیچ‌کس برای تغییر انگیزه ندارد؛ حتی زمانی که می‌داند این تغییر در بلندمدت برای او خوب خواهد بود.

دیگران را بپذیرید، بر رشد خودتان تمرکز کنید و جای فشار آوردن، الهام‌بخش تغییر از طریق ایجاد تأثیر مثبت شوید.

هر چه بیشتر به دیگران اجازه دهید زندگی خودشان را زندگی کنند، زندگی شما بهتر خواهد شد. هر چه بیشتر از کنترل کردن دست بکشید، بیشتر به دست خواهید آورد.

شما یک رویکرد انقلابی برای ریشه‌کن کردن این ترس خواهید داشت: به مردم اجازه دهید که در مورد شما افکار منفی داشته باشند. این ایده بسیار جالب و افراطی است اما اعتمادبه‌نفس شما را بالا می‌برد، بیان شما را آزاد می‌سازد و شما را به یک فصل جدید از زندگی پرتاب می‌کند. به مردم اجازه دهید که در مورد شما افکار منفی داشته باشند

وقتی از نظریه «بی‌خیال دیگران» برای آزاد کردن خود از بار نظرات دیگران استفاده می‌کنید، شروع می‌کنید به حرکت در زندگی با ارزش‌ها، نیازها و اهداف خود به‌عنوان نقشه راه. به جای اینکه پیش‌بینی کنید دیگران چه فکری خواهند کرد، زندگی خود را به‌گونه‌ای هدایت می‌کنید که باعث افتخار شما به خودتان باشد.

باید تصمیم بگیرید که آیا می‌خواهید افراد را همان‌طور که هستند بپذیرید (به‌ویژه خانواده یا خانواده ناتنی خود) یا فاصله‌ای را که نیاز دارید ایجاد کنید. تنها یک نفر لازم است تا نحوه رفتار خود در یک خانواده را تغییر دهد و کل سیستم به سمت بهتر شدن تغییر کند؛ و آن یک نفر شما هستید.

نمی‌گویم که شما لیاقت بهترین‌ها را ندارید. همه شایسته این هستند که دیده شوند، حمایت شوند و دوست داشته شوند؛ به‌خصوص توسط خانواده‌شان. اما واقعیت این است که اکثر انسان‌ها هرگز برای شناخت خود، التیام زخم‌های گذشته یا مدیریت احساساتشان تلاش نکرده‌اند. اگر آن‌ها این کار را برای خودشان انجام نداده‌اند، نمی‌توانند آن را برای شما انجام دهند و آن‌طور که شما شایسته‌اش هستید، با شما رفتار کنند.

اگر به کودکان اجازه داده نشود که تمام موج احساساتشان را تجربه کنند (بدون اینکه بزرگ‌تری به آن‌ها بگوید «خودت را آرام کن»، یا «این احمقانه است»، یا «تو داری واکنش اغراق‌آمیز نشان می‌دهی»)، هیچ‌وقت یاد نمی‌گیرند که چگونه احساسات طبیعی انسانی را به شیوه‌ای سالم پردازش کنند.

در زندگی شما، بارها و بارها پیش خواهد آمد که افراد به خاطر کارهایی که می‌گویید یا انجام می‌دهید از شما عصبانی، ناامید یا دل‌شکسته خواهند شد. این اتفاق می‌افتد. شما وقتی‌که در حال تعیین تصمیم درست هستید باید بتوانید خود را از احساسات و واکنش‌های احساسی دیگران جدا کنید. شما نمی‌توانید اجازه دهید که احساسات شما تصمیماتتان را هدایت کنند، زیرا اغلب مانع از این می‌شوند که تصمیمات درست بگیرید.