بریده‌هایی از کتاب از دل بی نظمی

انسان‌ها، به‌ویژه مبتلایان به اِی‌دی‌اچ‌دی، نیاز دارند که چیزی فوری و مهم مجبورشان کند تا کاری را انجام دهند.

علائم اِی‌دی‌اچ‌دی در طیف گسترده‌ای از شدت و ضعف قرار می‌گیرند و مبتلایان به اِی‌دی‌اچ‌دی هرکدام ویژگی‌های خاص خود را دارند.

منظم‌کردن خودمان چیزی فراتر از ظاهری است که به دیگران نشان می‌دهیم. این کار، پایهٔ زندگی رضایت‌بخش را می‌سازد.

وقتی دربارهٔ راهبردهای سنتیِ «به زندگی‌تان نظم بدهید» و توسعهٔ فردی می‌خوانیم، احساس می‌کنیم که خیلی با آن‌ها فاصله داریم و اصلاً برای ما کارایی نخواهند داشت. شکست‌های مکرر و شرمساری‌های حاصل از آن امیدمان را ناامید می‌کنند

بزرگ‌سالانی که اِی‌دی‌اچ‌دی دارند، تقریباً دو برابر افراد عادی کارشان به طلاق می‌کشد.۳ در بین آن زوج‌های مبتلا به اِی‌دی‌اچ‌دی که کنار یکدیگر باقی می‌مانند هم نارضایتی و مشکلات مالی شایع است.

این کتاب را همچون یک راهنمای سریع برای منظم‌شدن در نظر بگیرید. در این کتاب به چندین سیستم و ابزار محبوب نظم‌دهی اشاره می‌کنم و توضیح می‌دهم که ازنظر من، اِی‌دی‌اچ‌دی چگونه ممکن است مانع پایبندی شما به این ابزارها شود. یاد خواهید گرفت که چگونه تلاشی ثمربخش را آغاز کنید، و به‌جای آنکه شکست را شاهدی بر ناتوانی خود بدانید، درس بگیرید و آن را دست‌مایهٔ پیشرفت کنید.

بسیاری از بزرگ‌سالان مبتلا به اِی‌دی‌اچ‌دی هرگز چنین احساسی را تجربه نکرده‌اند؛ ما نمی‌دانیم تکمیل به‌موقعِ یک پروژه (یا حتی فقط به‌اتمام‌رساندن آن) یا مباهات‌کردن بابت به‌پایان‌رساندنِ موفقیت‌آمیز یک کار چه حسی دارد.

اِی‌دی‌اچ‌دی عمدتاً روی قشر پیش‌پیشانی مغز ما اثر می‌گذارد؛ جایی که وظایف اجرایی‌مان کنترل می‌شود. این بخش از مغز تعیین می‌کند به چه چیزی توجه کنیم، چگونه پاسخ دهیم و کدام افکار در مرکز توجهمان قرار گیرند.

بسیاری از بزرگ‌سالان مبتلا به اِی‌دی‌اچ‌دی با تضاد بین خود واقعی‌شان و تصویری که به دنیا نشان می‌دهند، دست و پنجه نرم می‌کنند.

کسی به یک فرد مبتلا به دیابت نوع اول نمی‌گوید که برای کنترل قند خونش بیشتر تلاش کند، چون قند خونِ همه گاهی به‌هم می‌ریزد. ما انتظار داریم این فرد شرایطش را با انسولین و رژیم غذایی سالم کنترل کند تا بتواند زندگی عادی داشته باشد. چرا انتظار داریم وقتی مغز کسی دچار عدم تعادل شیمیایی است، مشکلش را فقط با قدرت اراده برطرف کند، درحالی‌که اگر لوزالمعده‌اش همین مشکل را داشت، چنین انتظاری از او نداشتیم؟

شرم، سرزنش و احساس گناه این سرنخ‌ها را پنهان می‌کنند. سعی کنید خودتان را از قید آن‌ها رها کنید تا با فراغ‌بال به حل مشکلات بپردازید و زندگی خوبی را که همیشه می‌خواستید، برای خودتان بسازید.