بریده‌هایی از کتاب از ما بهتران، داستان موفقیت

افرادی که در نوکِ قله هستند، نسبت به دیگران فقط سخت‌تر یا حتی خیلی سخت‌تر کار نمی‌کنند؛ آن‌ها خیلی خیلی بیشتر از این‌ها، سخت‌تر کار می‌کنند!

«ما چه کسی هستیم» نمی‌تواند از «ما کجا هستیم» جدا باشد

ما داستان‌های ثروتمندشدن افرادِ فقیر را نقل می‌کنیم به این دلیل که در این ایده داستان‌ها گیر کرده‌ایم که یک قهرمانِ تنها وجود دارد که خودش با مشکلات طاقت‌فرسا مبارزه کرده است. همین!

هیچ‌کس، نه ستاره‌های موسیقی راک، نه ورزشکاران حرفه‌ای، نه میلیاردرهای نرم‌افزار و نه حتی نوابغ، مسیر زندگی‌شان را به‌تنهایی نساختند.

زیست‌شناسان اغلب درباره «بوم‌شناسی» یک جاندار صحبت می‌کنند: بلندترین درخت بلوط در جنگل، بلندترین درخت است نه‌فقط به این دلیل که این درخت از مقاوم‌ترین دانه بلوط رشد کرده است؛ بلکه به این دلیل که درختانِ دیگر جلوی تابش آفتاب را نگرفته‌اند، خاک اطرافش عمیق و غنی است، هیچ خرگوشی پوست آن را زمانی‌که نهالی جوان بوده است، نجویده است یا تا قبل از بلوغ، هیچ چوب‌بُری آن را قطع نکرده است. همه می‌دانیم که افراد موفق از دانه‌های مقاوم رشد می‌کنند. اما آیا از نور آفتابی که آن‌ها را گرم می‌کند، خاکی که در آن ریشه می‌زنند، خرگوش‌ها و چوب‌بُرهایی که به سراغشان نرفته‌اند، به‌اندازه کافی اطلاعی داریم؟ این کتاب درباره درختان مرتفع نیست: این کتاب درباره جنگل‌هاست.

توانایی ما برای موفقیت در کاری که انجام می‌دهیم به‌طور قدرتمندی به این بستگی دارد که اهل کجا هستیم.

فرصت، بیشتر از استعداد در موفقیت مؤثر است.

«همانا آنانی که دارا هستند، بیشتر به‌دست خواهند آورد و فراوانی نصیبشان خواهد گردید. لیکن آنانی که ندار هستند، بیشتر از دست خواهند داد؛ حتی همان چیزهایی را که اکنون دارند.» (انجیل متی، فصل ۲۵، آیه ۲۹)

سال ۱۸۷۱، کمیسیون وزارت آموزش‌وپرورش آمریکا گزارشی نوشته ادوارد جارویس را در کتابِ «رابطه آموزش با جنون» منتشر کرد. جارویس ۱۷۴۱ مورد جنون را بررسی کرد و نتیجه گرفت که «مطالعه بیش از حد» دلیلِ ۲۰۵ مورد از آن‌ها بوده است. جارویس می‌نویسد: «آموزش، زمینه را برای بخش عظیمی از دلایل اختلالات ذهنی آماده می‌کند.» به‌طور مشابهی، هوراک مان، پیشگام آموزش عمومی در ماساچوست اعتقاد داشت که مطالعه بیش از اندازه دانش‌آموزان باعث ایجادِ «مخرب‌ترین تأثیر بر شخصیت و رفتار می‌شود... گهگاه با تحریک بیش از حد ذهن، خود سلامت نیز تخریب می‌شود.»

«همانا آنانی که دارا هستند، بیشتر به‌دست خواهند آورد و فراوانی نصیبشان خواهد گردید. لیکن آنانی که ندار هستند، بیشتر از دست خواهند داد؛ حتی همان چیزهایی را که اکنون دارند.» (انجیل متی، فصل ۲۵، آیه ۲۹)

او، حق داشتن را نیاموخت؛ بلکه محدودیت را آموخت.

به نظرم داشتنِ آی‌کیوی بالا مایه آزار است؛ آی‌کیوی بالا که داشته باشی، به دنبال آن هستی که افکارِ عمیق رو تخصصی کنی و به آن‌ها فکر کنی. چیزهای کم اهمیت رو نادیده می‌گیری.

نکته جالب این است که چندان هم خواهان آن نیستیم تا به وجود این الگوها اعتراف کنیم! ما تمارض می‌کنیم که موفقیت اختصاصاً مسئله‌ای مربوط به شایستگی فردی است؛ اما هیچ نکته‌ای در سرگذشت افرادی که بررسی کردیم وجود نداشت که نشان‌دهنده ساده بودن موضوع باشد. درواقع، این داستان افرادی است که فرصت ویژه‌ای به‌دست آورده بودند تا بسیار سخت کار کنند و از آن فرصت استفاده کنند. به‌طور اتفاقی در سنی و دوره‌ای بودند که بقیه افراد جامعه تلاش‌های استثنایی‌شان را تحسین می‌کردند. موفقیت آن‌ها فقط براساس تلاش خودشان نبود؛ بلکه محصول دنیایی بود که در آن بزرگ شده بودند.

این نه یک بهانه، بلکه یک حقیقت بود. او مجبور بود مسیر زندگی‌اش را خودش به‌تنهایی بسازد. هیچ‌کس، نه ستاره‌های موسیقی راک، نه ورزشکاران حرفه‌ای، نه میلیاردرهای نرم‌افزار و نه حتی نوابغ، مسیر زندگی‌شان را به‌تنهایی نساختند.

یکی دیگر از نکات جالب این عدد جاودیی این است که ده هزار ساعت، زمانِ بسیار زیادی است. تقریباً غیرممکن است که خودتان در جوانی به این مقدار دست یابید. باید والدینی داشته باشید که شما را تشویق و حمایت کنند. فقیر هم نباید باشید زیرا اگر مجبور باشید که در کنار شغل اصلی خود شغل دومی برای گذران امور زندگی‌تان داشته باشید، دیگر هیچ وقتی در روز برایتان باقی نمی‌ماند تا به‌اندازه کافی تمرین کنید.

ما به این دیدگاه چسبیده‌ایم که موفقیت صرفاً براساس عملکردِ شایستگی فردی است و دنیایی که همه ما در آن بزرگ می‌شویم و قوانینی را که انتخاب می‌کنیم تا در قالب جامعه آن‌ها را بنویسیم، اصلاً مهم نیستند.

توضیحات شخصی درباره موفقیت، کارایی ندارد. افراد از هیچ سر برنمی‌آورند. ما از خانواده و پشتیبان برخورداریم. شاید به‌نظر برسد افرادی که جلوی پادشاهان ایستادند، خودشان به‌تنهایی این کار را کردند. اما درواقع آن‌ها همواره بهره‌وران مزایای مخفی، فرصت‌های استثنایی و میراث فرهنگی هستند که به آن‌ها اجازه می‌دهد تا بیاموزند، سخت تلاش کنند و به‌گونه‌ای دنیا را درک کنند که دیگران نمی‌توانند. اینکه ما کجا و کِی بزرگ شده‌ایم، مهم است. فرهنگی که به آن تعلق داریم و میراث باقی‌مانده از اجداد ما و الگوهای موفقیت، ما را به‌گونه‌ای که تصورش را نمی‌کنیم، شکل می‌دهند.‌ به عبارتی دیگر، پرسیدن اینکه افراد موفق چه جوری هستند، کافی نیست. تنها با طرح این پرسش که آن‌ها اهل کجا هستند، می‌توان این مسئله را که چه کسی موفق می‌شود و چه کسی نه، حل کرد.

اگر به‌اندازه کافی سخت کار کنید و خودتان را نشان دهید و از ذهن و تخیل خود بهره بگیرید، آنگاه می‌توانید دنیا را بر وفق مرادِ خودتان شکل دهید.

کاری پر زحمت اگر هدفی نداشته باشد، نوعی اسارت است. وقتی کاری پر زحمت هدفدار شد، آنگاه این کار، شما را وا می‌دارد تا دستتان را دورِ کمرِ همسرتان حلقه کنید و رقص و پایکوبی کنید.

خیلی از افراد عقیده دارند که استقلال، دشواری و رابطه بین تلاش و پاداش، سه ویژگی هستند که برای داشتن شغلی راضی‌کننده لازم است.