بریده‌هایی از کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم

«ترجیح می‌دهم به‌خاطر چیزی که هستم مورد نفرت قرار بگیرم تا اینکه برای چیزی که نیستم دوستم داشته باشند.» ـ کرت کوبین

«نگرانی فردا را از غم پاک نمی‌کند؛ اما امروزِ تو را از توانستن تهی می‌کند.» ـ کوری تن بوم

به ما یاد دادند شنوندهٔ خوبی باشیم و به‌جای اینکه برای خودمان ارزش قائل بشویم و به احساسات و عواطف خود احترام بگذاریم، بیشتر نگران افکار و احساسات دیگران باشیم.

بیاید به خودمان فکر کنیم. تابه‌حال، چطور زندگی کردیم؟ ارزش‌های واقعی زندگی ما چیست؟ از چه‌چیزهایی خوش‌حال می‌شویم؟ با دیگران چه فرقی داریم؟ بیایید در درون خود کندوکاو کنیم.

نتیجه می‌گیریم که در نهایت زندگی کلنجاررفتن با همین عدم‌قطعیت و بلاتکلیفی‌هاست.

عزت‌نفس در اصل احترام و اعتماد به خود است و نیز ایمان به اینکه سزاوار شادی و خوشبختی هستید. عزت‌نفس از راه پیروزی‌های معنوی به دست نمی‌آید.

در جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم‌های مستند «ای‌بی‌اس»، برنامه‌ای با عنوان زندگی خصوصی فرزند من پخش شد که دربارهٔ تأثیر نگرش والدین در عزت‌نفس کودکان آزمایش کرده بود. به بچه‌های شرکت‌کننده پازل دادند. والدین بچه‌هایی که عزت‌نفس کمی داشتند خودشان پازل را حل کردند، درحالی‌که والدین بچه‌هایی که عزت‌نفس زیادی داشتند، منتظر ماندند و اجازه دادند خود بچه‌ها پازل را حل کنند.

به درستی چیزهای بدیهی شک کنیم.

با تمام توان زندگی کنید، هرچه می‌خواهید یاد بگیرید؛ اما نباید به زندگی کسی اهانت کنید. ما همه وظیفه داریم به زندگی خود و دیگران احترام بگذاریم.

زندگی‌کردن در کره، بدون لقب، دشوار است. استاد چان‌هو کیم، نویسندهٔ کتاب تحقیر، معتقد است تأییدشدن ازطرف جامعه خواستهٔ انسان است و راه ارضای این خواسته تحقیر دیگران است. به عبارت دیگر، مردم دیگران را تحقیر می‌کنند تا وجود خود را تأیید و اثبات کنند و نیز، با چشیدن طعم برتری، حس خودکم‌بینی و حقارت درونی خود را جبران کنند و این بسیار زشت و اسفناک است.

با تمام توان زندگی کنید، هرچه می‌خواهید یاد بگیرید؛ اما نباید به زندگی کسی اهانت کنید.