بریده‌هایی از کتاب دوشیزه مهتاب

گمونم چشم انتظاره بهادره.

سر مُتکا پرست سرور نمی‌شه!

«چه‌طور می‌شه ریشه‌های ظلم رو خشک کرد! وقتی فساد مثلِ قارچ تو بستر جنگل سبز می‌شه. سرگرم پاک‌سازی یه منطقه که می‌شی کافیه برگردی، اون‌وقت می‌بینی که پشت سرت دوباره پر شده از قارچ‌های سمی...»

سگ هرچی‌ام چاق باشه گوشتشو لای پلو نمیذارن...

«ابلیس کی گذاشت که ما بندگی کنیم، یکدم نشد که بی سر خر زندگی کنیم».

«عشق آمدنی بُود، نه آموختنی»

گلاب حالا دیگر خوب می‌دانست که عشق بزرگ‌ترین درد زندگی ست و درد چیزی نبود جز آغاز رنج. اما رنجی که ارزش درد کشیدن را در خود نهفته داشت... آن‌چه که ارزشمند باشد دارای قداست می‌شود و این درست همان نکته‌ای ست که می‌بایست در مسیر زندگی به درک آن نائل شد. زندگی رنج مقدسی بود که گلاب با ذره ذره‌ی وجودش آن را لمس کرده بود. حالا دیگر چهره به چهره شدن با زندگی او را نمی‌ترساند.

«عشق آمدنی بُود، نه آموختنی»

چرا باید یه روز به دنیا آمد و یک روز رفت؟ چه منطقی در پس این آمد و رفت‌ها پنهان بود؟! این همه سختی، این همه آرزوهای برباد رفته، این همه دلتنگی که تا آخر عمر به خاطر همین رفتن‌ها به جا می‌ماند برای چی بود؟ می‌آییم که چه‌کار کنیم... می‌رویم که به کجا برسیم؟!

-      فریبکاری یکی دیگه از بازی‌های سیاسیه... اول به مردم میدون می‌دن. اونا رو می‌کشونن تو صحنه... مردم کوچه و خیابونم فکر می‌کنن که سُکان دسِ اوناست ولی همیشه غافلن، از دستای پشت پرده... بده و بِسون سیاستمدارا و توافقای پنهانی...

«از لطف تو هیچ بنده... نومید نشد...مقبول تو جز...مقبل جاوید نشد...مهرت به کدام ذره... پیوست دمی... کان ذره به از... هزار خورشید نشد...»

صبر برای او یک قدرت بود نه یک ضعف.

 هیچ پیرایه زیادت نکند حسن ترا، هیچ مشاطه نیاراید از این خوبترت...

شکار نزده رو پوستشو پیش‌فروش نمی‌کنن...

-      زخما بالاخره یه روز خوب می‌شن. اما درد با آدم می‌مونه.

«هرچه دلم خواست نه آن می‌شود. هر چه خدا خواست همان می‌شود».

«اسرار ازل را نه تو دانی و نه من/ وین حل معما نه تو خوانی و نه من/ اندر پس پرده گفتگوی من و توست / چون پرده برافتد نه تو مانی و نه من»

چرا همه فکر می‌کردند سکوت زن‌ها و دخترهایی که جامعه هیچ حق انتخابی برای‌شان قائل نبود نشان دهنده‌ی رضایت وپذیرش آنان است؟... سکوت نه، محکمی بود که بیشتر مواقع نمی‌شد آن را به زبان آورد. یک بلاتکلیفی بزرگ بین مصلحت خانواده و آنچه که دخترها در دل آرزویش را داشتند.

ننه‌ام همیشه میگه آدم باید با عقلش ببینه نه با دلش... وقتی به میل دلت رفتی جلو اون‌وقته که دیر یا زود بایس دیگِ چه کنم چه کنم رو بار بذاری...

«در غریبی... ناله کردم... کس مرا... یادم نکرد... در قفس... جان دادم و... صیاد... آزادم نکرد.»

-      فریبکاری یکی دیگه از بازی‌های سیاسیه... اول به مردم میدون می‌دن. اونا رو می‌کشونن تو صحنه... مردم کوچه و خیابونم فکر می‌کنن که سُکان دسِ اوناست ولی همیشه غافلن، از دستای پشت پرده... بده و بِسون سیاستمدارا و توافقای پنهانی...

-      می‌گن یه روز یه دختری به مادرش گفت... ننه، شوهر تُرُشه؟ مادرش جواب داد، نه ننه جان!... دختر گفت... پَ چرا آدم اسمشو که می‌شنفه دهنش اُو می‌فته؟

چرا همه فکر می‌کردند سکوت زن‌ها و دخترهایی که جامعه هیچ حق انتخابی برای‌شان قائل نبود نشان دهنده‌ی رضایت وپذیرش آنان است؟... سکوت نه، محکمی بود که بیشتر مواقع نمی‌شد آن را به زبان آورد. یک بلاتکلیفی بزرگ بین مصلحت خانواده و آنچه که دخترها در دل آرزویش را داشتند

-      چند سالته؟ پسر سرش را خاراند و با لحنی عجیب گفت: -      سنم که یادم نیس... ولی اگه می‌خوای عمر طولانی داشته باشی، یواش زندگی کن!...

اسرار ازل را نه تو دانی و نه من/ وین حل معما نه تو خوانی و نه من/ اندر پس پرده گفتگوی من و توست / چون پرده برافتد نه تو مانی و نه من

. خوب و بد آدما رو بسپار دس خدا. اونه که می‌دونه کی و کجا باید تقاص کارا مون رو پس بدیم. نشنفتی که می‌گن چوب خدا صدا نداره؟!

«ابلیس کی گذاشت که ما بندگی کنیم، یکدم نشد که بی سر خر زندگی کنیم».

«برنیاید این دو کار از هیچ فرد، مردی از نامرد و نامردی ز مرد».

چرا باید یه روز به دنیا آمد و یک روز رفت؟ چه منطقی در پس این آمد و رفت‌ها پنهان بود؟!

-      چند سالته؟ پسر سرش را خاراند و با لحنی عجیب گفت: -      سنم که یادم نیس... ولی اگه می‌خوای عمر طولانی داشته باشی، یواش زندگی کن!...