بریده‌هایی از کتاب مصائب عشق

فرشته به او می‌گوید که قدم گذاشتن به زندگی بزرگسالان خطراتی دارد و ممکن است معصومیت کودکانه را از دست بدهد.

آیا فرشته برای مهار آتش باز خواهد گشت یا مرگ سوزانی رخ خواهد داد؟؟

اثر ویران کننده‌ای که فرشته در این مدت کوتاه بر روح مجنون گذاشت، گرمایش زمین بر یخ‌های قطبی در دراز مدت نمی‌گذارد.

قطرهٔ اشکی بی اختیار از چشم مجنون می‌چکد و زودتر از او به زمین اصابت می‌کند. قطعا اما نباید فراموش کند که طبیعت و خالق آن, غریب نوازند.

بند کفش‌هایش را محکم می‌کند. کفش‌هایی که باید از جنس آهن شوند تا توان مقاومت در برابر موانع مسیر را داشته باشند.

کودک تصمیم خود را گرفته و می‌خواهد عاشق شود تا فرشته را از دست ندهد اما برای این کار باید از طبیعتش، که بچگیِ اوست، دست بکشد. بچگی برای کودک، تمام دار و ندارش به حساب می‌آید; شادی، تفریح، لذت و...

مجنون غرق در اندوهِ مُناسبات دنیاست و آسمان که جزئی از طبیعتِ غریب نواز است، از اندوهِ بی حد و حصرِ او شروع به باریدن می‌کند.

فرشته لباسش را می‌تکاند تا اثر نشستن در این راه، از لباسش محو شود.

عشق، مجنون را به آتش کشید و آب، شخصیت او را تثبیت و فهم او را نسبت به حقایق روشنی بخشید.

او بدون درنگ، مجنون بودن در تنهایی را به ابراهیمِ ثروتمندِ پر رفت و آمد ترجیح می‌دهد و فرایند یافتن فرشته را کلید می‌زند.

هیچ صدایی شنیده نمی‌شود. سکوت...سکوت...آرامش...بی وزنی... .

اثر پروانه‌ای بر روی قطره اشک اثر گذاشت و قطره پس از برخورد به زمین، تبدیل به دریا شد؛ دریایی که محل قتل مجنون را به مکانی امن تبدیل کرد.

عشق، مجنون را به آتش کشید و آب، شخصیت او را تثبیت و فهم او را نسبت به حقایق روشنی بخشید.