بریده‌هایی از کتاب ماجراهای کرم شب تاب

"بعضی اوقات ترس‌های ما غیر واقعی هستن ومانع حرکت ما می‌شوند" بهتره حرکت کنیم و با ترس‌هامون روبرو بشیم، توی این مسیر برای اینکه از ترسمون کمتر بشه، ابزار و امکاناتی داشته باشیم که اگر ترس واقعی بود از ابزار وامکانات استفاده کنیم و غلبه کنیم.

اگر باهم نبودیم نمی‌تونستیم نجات پیدا کنیم.

بچه‌ها مثل گُل‌هایی هستن که نگهداری نیاز دارن. همونطور که به گل آب ندیم یا نور خورشید نرسه پژمرده میشه، همینطور وقتی محبت وتوجه کافی به بچه‌ای نرسه اون بچه ناراحت وپژمرده میشه، اون بچه سعی میکنه توجه شمارو با لجبازی ودعوا بدست بیاره.

مامان لاکی اومد جلوتر روبروی لاکی نشست دستاش گرفت وگفت: مامان خیلی دوستت داره، هرجا که باشم همیشه تو قلبمی، بغلش کرد وگفت: میدونم دوست داری همیشه پیش مامان باشی اما مامان کارهای زیادی داره ممکنه هردفعه وقت نکنم بیام پیشت، بیا به هم یه قولی بدیم تا هر وقت از هم دور بودیم، قلب هامون بهم نزیک باشه. دستت بوس می‌کنم هروقت مامان خواستی، دستت بزار روقلبت اینطوری مامان صداکن، من می‌فهمم وکارم تموم شد زودی میام پیشت و بغلت می‌کنم،

"ویزویزی تو میتونی خودت و دوستاتُ نجات بدی کافیه نفس عمیق بکشی وفکر کنی!"

جغد دانا بهش بازی‌هایی یاد داد که دقتش بالا بره. این بازی‌ها یادمه اینطوری بود: بازی اول: این بازی می‌تونی با خواهر و برادرات انجام بدی دور هم بچرخید و یکی ازخواهر یا برادرات نماینده بشه، بهتون بگه "یخ بزن" تو وبقیه همون حالتی که هستید باید مکث کنید. وهردفعه میگه "یخ بزن" تو طولانی تر مکث کن.. بازی دوم: مامانت برات یه ظرف عسل پرکنه و تو با ظرف پرازعسل بال بزنی بدون اینکه عسل بریزه وخالی بشه، اینطوری دقتت بالا میره.