بریده‌هایی از کتاب ابرتعامل گرها

امیلی فالک، یکی از استادان دانشگاه پنسیلوانیا، می‌گوید: «داستان‌ها پل می‌زنن به اون‌سوی ذهنی که ذاتاً دنبال بهانه برای تردیده.» ما داخل داستان‌ها غرق می‌شویم؛ چون به دلمان می‌نشینند.

اختلافات زیادی می‌تونه بین همسران وجود داشته باشه که هیچ راهکاری نداره؛ اما اگه هر دو طرف احساس کنن که در کنترل رابطه سهمی دارن، اختلافات کم‌رنگ‌تر و بی‌اهمیت‌تر می‌شن. شما حرفتون رو می‌زنین، همسرتون گوش می‌کنه و بعد با هم همکاری می‌کنین. این‌جوری دیگه مسئله خیلی بزرگ به نظر نمی‌آد.

یه قدم مهم تو هر مذاکره‌ای اینه که به‌طور شفاف مشخص کنیم هرکدوم از دو طرف چی می‌خوان.» اغلب آنچه مردم از مذاکره می‌خواهند در ابتدا کاملاً شفاف نیست.

اولین گام برای مذاکرهٔ خاموش، این است که بفهمیم مردم از گفت‌وگو چه می‌خواهند. دومین گام این است که بفهمیم از چه طریقی می‌توانیم به تصمیمی مشترک برسیم. ‫به عبارت دیگر می‌خواهیم بدانیم باید گفت‌وگویی منطقی داشته باشیم یا گفت‌وگویی احساسی؟ آیا قرار است با تجزیه‌وتحلیل و استدلال به تصمیم برسیم یا ازطریق همدلی و داستان‌سرایی؟

زمانی که در فضای مجازی گفت‌وگو می‌کنیم، یادمان باشد که... -بر ادب تأکید بسیار زیادی داشته باشیم. پژوهش‌های متعدد نشان داده است اگر حداقل یکی از طرفین گفت‌وگو به‌طور مداوم ادب را رعایت کند، تنش‌های فضای مجازی کاهش می‌یابد. [۱] در پژوهشی (با ثابت نگه‌داشتن متغیرهای دیگر) مشخص شد تمام آنچه برای کاهش تنش لازم است، افزودن «ممنونم» و «لطفاً» به نظراتی است که در فضای مجازی ارسال می‌کنیم.

دنیل گولمن، روان‌شناس، می‌نویسد: «مردم به‌ندرت هیجاناتشان را در قالب کلمات ابراز می‌کنند. کلید درک احساسات بقیه این است که بتوانیم پیام‌های غیرکلامی را بفهمیم: لحن صدا، اشارات، حالات چهره و غیره.»

بعداز اینکه روایت‌های همدیگه رو از علت دعوا و اختلاف شنیدین و درک کردین، تازه می‌تونین دربارهٔ این صحبت کنین که چطور باید این اختلاف رو حل کرد.