بریده‌هایی از کتاب ابرتعامل گرها

«مهم‌ترین مشکل ارتباط توهم وجود آن است.»

امیلی فالک، یکی از استادان دانشگاه پنسیلوانیا، می‌گوید: «داستان‌ها پل می‌زنن به اون‌سوی ذهنی که ذاتاً دنبال بهانه برای تردیده.» ما داخل داستان‌ها غرق می‌شویم؛ چون به دلمان می‌نشینند.

اختلافات زیادی می‌تونه بین همسران وجود داشته باشه که هیچ راهکاری نداره؛ اما اگه هر دو طرف احساس کنن که در کنترل رابطه سهمی دارن، اختلافات کم‌رنگ‌تر و بی‌اهمیت‌تر می‌شن. شما حرفتون رو می‌زنین، همسرتون گوش می‌کنه و بعد با هم همکاری می‌کنین. این‌جوری دیگه مسئله خیلی بزرگ به نظر نمی‌آد.

یه قدم مهم تو هر مذاکره‌ای اینه که به‌طور شفاف مشخص کنیم هرکدوم از دو طرف چی می‌خوان.» اغلب آنچه مردم از مذاکره می‌خواهند در ابتدا کاملاً شفاف نیست.

اولین گام برای مذاکرهٔ خاموش، این است که بفهمیم مردم از گفت‌وگو چه می‌خواهند. دومین گام این است که بفهمیم از چه طریقی می‌توانیم به تصمیمی مشترک برسیم. ‫به عبارت دیگر می‌خواهیم بدانیم باید گفت‌وگویی منطقی داشته باشیم یا گفت‌وگویی احساسی؟ آیا قرار است با تجزیه‌وتحلیل و استدلال به تصمیم برسیم یا ازطریق همدلی و داستان‌سرایی؟

دنیل گولمن، روان‌شناس، می‌نویسد: «مردم به‌ندرت هیجاناتشان را در قالب کلمات ابراز می‌کنند. کلید درک احساسات بقیه این است که بتوانیم پیام‌های غیرکلامی را بفهمیم: لحن صدا، اشارات، حالات چهره و غیره.»

بعداز اینکه روایت‌های همدیگه رو از علت دعوا و اختلاف شنیدین و درک کردین، تازه می‌تونین دربارهٔ این صحبت کنین که چطور باید این اختلاف رو حل کرد.

زمانی که در فضای مجازی گفت‌وگو می‌کنیم، یادمان باشد که... -بر ادب تأکید بسیار زیادی داشته باشیم. پژوهش‌های متعدد نشان داده است اگر حداقل یکی از طرفین گفت‌وگو به‌طور مداوم ادب را رعایت کند، تنش‌های فضای مجازی کاهش می‌یابد. [۱] در پژوهشی (با ثابت نگه‌داشتن متغیرهای دیگر) مشخص شد تمام آنچه برای کاهش تنش لازم است، افزودن «ممنونم» و «لطفاً» به نظراتی است که در فضای مجازی ارسال می‌کنیم.

«در نهایت، سنگ بنای تمام روابط گفت‌وگوست، خواه ازدواج باشد یا دوستی.»

مذاکره یعنی اینکه به‌جای دعوا بر سر برش بزرگ‌تر کیک، کیکی بزرگ‌تر بپزیم

پژوهش‌ها نشان داده بود که فعالیت‌هایی همچون گپ‌وگفت عادی، حل معما با یکدیگر یا لطیفه‌تعریف‌کردن برای یکدیگر در ایجاد صمیمیت و نزدیکی بی‌تأثیرند

اگر نتوانستیم تمام اختلافاتمان را حل‌وفصل کنیم، حداقل صحبت‌های همدیگر را بشنویم و حرف‌های لازم را بزنیم، حداقل می‌توانیم هم‌زیستی مسالمت‌آمیزی داشته باشیم.

فیشر می‌نویسد: «اگر می‌خواهید طرف مقابل به خواسته‌هایتان احترام بگذارد، ابتدا ثابت کنید که به خواسته‌های وی احترام می‌گذارید.» اما گوش‌دادن فقط گام اول است. گام بعدی این است که دومین سؤال مهم از گفت‌وگوی «به دنبال چیستیم؟» را بپرسید: چگونه می‌توانیم با کمک هم تصمیم‌گیری کنیم؟ قوانین حاکم بر این گفت‌وگو چیست؟ بهترین روش برای کشف این قوانین امتحان‌کردن رویکردهای مختلف و سنجیدن واکنش طرف مقابل است.