بریده‌هایی از کتاب رهایی

بیشترِ "نمی‌توانم" ها در حقیقت "نمی‌خواهم" هستند. در پشت "نمی‌توانم" یا "نمی‌خواهم" معمولاً ترس پنهانی وجود دارد.

هیچ گروه یا سیستم خاصی مالک انحصاری آرامش درون نیست زیرا این موضوع متعلق به روح انسانی است و همه ما به لطف انسان بودن از آن برخورداریم. این پیام جهانی هر معلم، حکیم و قدیس بزرگ است: "قلمرو پادشاهی بهشت، در درون شماست." دکتر هاوکینز همیشه می‌گوید: "آنچه در جستجویش هستید، همان خویشتن حقیقی خودتان است."

یکی از قوانین خودآگاهی این است: "ما تنها وقتی مشمول افکار و باورهای منفی خواهیم بود که آگاهانه بگوییم و بپذیریم که آن‌ها بر ما حادث می‌شوند."

همچنان که احساسات منفی رها می‌شود، شاهد افزایش تدریجی احساسات مثبت

آیا می‌توانیم مجرایی برای انتقال خوبی‌ها و زیبایی‌ها در جهان باشیم؟

در هر تجربه زندگی، صرف‌نظر از اینکه چقدر دردآور باشد، درسی نهفته است. وقتی ما این هدیه را کشف کنیم و آن را بپذیریم، دردهای آن تجربه شفا می‌یابد.

هرچه وابستگی و اتصال ما به چیزهایی که در خارج از ماست بزرگ‌تر باشد، ترس‌ها و آسیب‌پذیری‌ها در برابر فقدان بیشتر خواهد بود.

بسیاری از جنبه‌های زندگی را نمی‌توانیم تغییر دهیم، ولی می‌توانیم توقع خود را برای اینکه آن‌ها به گونهٔ دیگری باشند، رها سازیم.

هر لحظه از زندگی نیز در همان حالی که می‌آید، می‌رود و ناپدید می‌شود. سعی در پیش‌بینی و کنترل لحظه بعد و سعی در باقی‌ماندن در لحظه‌ای را که همین الان گذشت، متوقف سازید. چسبیدن به آنچه را که اتفاق افتاده است، رها کنید.