بریده‌هایی از کتاب ببار بارون

چقدر خواب ببینم که مال من شده ای؟ و شاه بیت غزل های لال من شده ای؟ چقدر خواب ببینم که بعد آن همه بغض جواب حسرت این چند سال من شده ای؟ میان بغض و تبسم میان وحشت و عشق تو شاعرانه ترین احتمال من شده ای مرا به دوزخ بیداریم نیازی نیست عجیب خواب قشنگی ست مال من شده ای

اگر هر آدمی می‌تونست هر حادثهٔ تلخی رو از تو دفتر زندگیش پاک می‌کرد ممکن بود بازم همون اشتباهی که اونو عامل بدبختیاش می‌دونه رو تکرار کنه اونم بدون هیچ ترسی…

زندگی آسان نیست… باور می‌خواهد… آن هم از جنس امید… که اگر سختی راه به تو یک سیلی زد… یک امید از ته قلبت… به تو گوید که «خدا» هست هنوز…