بریده‌هایی از کتاب میهن فروش

معاون مدرسه‌ی مولینا قبل از اینکه آتش را روشن کند، آخرین حرف‌هایش را به شاگردهایش زد. از جدیت چهره و لحن صدایش معلوم بود که مثل ژنرالی است که آخرین نفس‌هایش را می‌کشد و در برابر این سرنوشت تسلیم شده که شاگردهای رنگین‌پوستی که از مدرسه‌اش به جامعه تحویل می‌داد، شانس زیادی نداشتند.

ما امیدوار بودیم که روزی در یکی از این خانه‌ها زندگی کنیم و یک جین بچه داشته باشیم. بدترین چیزی که می‌توانست برای ما اتفاق بیفتد این بود که به اشتباه، بزرگ‌ترین پسرمان را به سیگار کشیدن متهم کنیم، توپ فوتبالی بد پرتاب شود و بینی دخترمان را بشکند و کلفت هرزه‌مان مدام برای پستچی دلبری کند. بعد ما می‌مردیم و مثل همه‌ی خانواده‌های خوب آمریکایی به جهان باقی رهسپار می‌شدیم.

راز پرتاب سه‌قدمی در بسکتبال