بریده‌هایی از کتاب قدرت شروع ناقص

هرگز تا ظهر ایمیل خود را بررسی نکنید. من صبح ایمیلم را نگاه نمی‌کنم. به این ترتیب، به جای این‌که صبحم را به برنامهٔ کاری دیگران اختصاص دهم، روی برنامهٔ کاری خودم تمرکز می‌کنم.

معنا در زندگی یعنی به گوشه‌ای از این عالم یک ارزش اضافه کنی.

از دید من، معنا در زندگی یعنی به گوشه‌ای از این عالم یک ارزش اضافه کنی. هر چه بیشتر به زندگی اسطوره‌ها و بزرگان نگاه می‌کنم، بیشتر به این حقیقت پی می‌برم که همهٔ آن‌ها در یک خصوصیت مشترک هستند؛ آن‌هایی که ارزش بیشتری به این دنیا اضافه می‌کنند همان‌ها هستند که به «نه گفتن» تمایلی حیرت‌انگیز دارند؛ نه گفتن به هر چیزی که آن‌ها را از تنها اولویت زندگی بازمی‌دارد.

«کتاب خوب در دومین دورِ مطالعه بهتر می‌شود، کتاب عالی در سومین دور. کتابی که ارزش دوباره خواندن ندارد ارزش خواندن ندارد

در سال ۲۰۱۲ پژوهشی از محققان دانشگاه نورث وسترن نشان داد در گروهی از افراد، با اندکی افزایش تحرک روزانه، مصرف چربی آن‌ها کاهش یافته است. شرکت‌کنندگان مجبور نبودند چربی کمتری بخورند. آن‌ها فقط به دلیل کمتر نشستن جلوی تلویزیون ریزه‌خواری را کاهش دادند و به این ترتیب، عادات غذایی آن‌ها بهبود یافت. عادتی خاص عادتی دیگر را در پی دارد و این همان اثرِ دومینو است.

اساساً اگر به چیزی متعهد نباشید، همه چیز مایهٔ حواس‌پرتی شما خواهد بود.

اصلاً تا قبل از دههٔ ۱۹۶۰، مفهوم وظایفِ متعدد وجود نداشت که کسی بخواهد در این مهارت ادعای برتری کند، اما امروز مردم با افتخار از این واژه حرف می‌زنند و تصور می‌کنند مشغولیت به همه چیز بهتر از تبحّر در یک کارِ مخصوص است.

قدرت نهفتهٔ پشتِ انتخاب یک اولویت این است که رفتار شما را به سمتی هدایت می‌کند که زندگی خود را حولِ آن سامان دهید. اولویت شما فعالیتی لنگری می‌شود و مانند لنگر باقی روزتان را سر جای خود نگه می‌دارد. بدین ترتیب، وقتی اوضاع نابسامان می‌شود دقیقاً می‌دانید چه کارهایی را باید و چه کارهایی را نباید انجام دهید. دلیلش این است که از قبل کارهای مهم و ضروری را از بقیه تفکیک کرده‌اید.

به عبارتی، برای پیشرفت سلامتی، کار و زندگی‌تان نیاز نیست یاد بگیرید چگونه بهتر تمرکز کنید، باید یاد بگیرید چگونه فعالیت مشخصی را انتخاب کنید و به انجام آن پایبند بمانید.

بین خواسته و هدف مشخص تفاوت زیادی وجود دارد و درک این تفاوت ضروری است. روی فرم آمدن خواسته است، ولی انجام صد شنا هدف مشخص است. راه‌اندازی کسب‌وکار خواسته است، ولی تضمین سه مشتری دست به نقد هدف مشخص است. نوشتن کتاب خواسته است، ولی تمام‌کردن فصل اول آن هدف مشخص است.

تصمیم‌گیری بهتر یعنی انتخاب محدودیت‌های بهتر. اگر گزینه‌های خود را به مواردی محدود کنید که با ارزش‌های شما متناسب هستند، گام مهمی در جهت تضمین تطابق رفتارتان با اعتقادتان برمی‌دارید. هم‌چنین، محدودیت‌ها خلاقیت شما را نیز تقویت می‌کنند. اصولِ خود را بشناسید تا بتوانید روش مناسب را انتخاب کنید.

پیشرفت معمولاً در پس راه‌حل‌های کسل‌کننده و آگاهی‌های ترک‌شده پنهان می‌شود. شما به اطلاعات بیشتری نیاز ندارید، به راهبرد بهتر هم نیاز ندارید، فقط باید راه‌حلی را که قبلاً جواب داده است، بیشتر انجام دهید.

عشق‌بازی با ایدهٔ خام هنر نیست. هنر آن است که ایدهٔ خام را با بهبودهای پیاپی به مرحلهٔ پختگی و تکامل برسانید.

یادگیری مهارت جدید یا راه‌اندازی شرکت جدید یا هر کار ماجراجویانهٔ دیگری ابتدا به صورتِ کم‌بازده ظاهر می‌شود.

مخلص کلام؛ مهم‌ترین فعالیت هر روز را در ابتدای آن روز انجام دهید. این تنها شیوهٔ بهره-وری است که به آن نیاز دارید.

اگر مغز بدونِ شاخه‌به‌شاخه پریدن می‌توانست از کاری به کار دیگر منتقل شود، مشکلی نبود، ولی موضوع این‌جاست که نمی‌تواند. وظایفِ متعدد باعث می‌شود هر بار که از شاخه‌ای به شاخهٔ دیگر می‌پرید، تاوان فکری آن را بدهید. در روانشناسی به این غرامت ذهنی هزینهٔ سوئیچینگ گفته می‌شود. هزینهٔ سوئیچینگ، وقفه‌ای در عملکرد مغز است که آن را هنگام معطوف‌کردن توجه از یک فعالیت به فعالیت دیگر تجربه می‌کنیم.

سیستم‌ها از اهداف مهم‌تر هستند و نمونهٔ عالی آن‌که بر این موضوع صحه گذاشته دارایی-های زمانی است. دارایی‌های زمانی امروز شما روزهای بعد مثل سیستم برایتان کار می‌کند. اگر برنامهٔ شما مملو از بدهی‌های زمانی باشد، دیگر مهم نیست چقدر سخت کار کنید، زیرا انتخاب‌های شما مدام بهره‌وری شما را به صورت منفی تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. همین‌طور، اگر به نحوی راهبردی هر روز به دارایی‌های زمانی خود اضافه کنید، فرصت‌هایی که در آینده در اختیار خواهید داشت به نحوی تصاعدی افزایش می‌یابد.

هر رفتاری هزینه‌ای دارد.

هر یک از ما در کاری تخصص داریم. هر کاری را که بلدید به دیگران آموزش دهید. دانشی که فقط در ذهن است فایده‌ای ندارد. پیش از مرگ، درس‌های عالی نهفته در سینهٔ خود را برملا کنید. تا قبل از مرگتان چند ضربهٔ صفحه کلید در اختیار دارید؟ پاسخ مقدار اندکی است. ممکن است با خودتان بگویید آن‌قدرها هم کم نیست، ولی حقیقت این است که این عدد آهسته-آهسته کم می‌شود. به ندرت این موضوع را در لحظه احساس می‌کنید، ولی در آنچه می‌نویسید یا انجام می‌دهید ضرورتی پنهان هست.

انگیزه اغلب بعد از شروع حاصل می‌شود. از قدم‌های کوچک آغاز کنید. اجسامِ در حال حرکت دوست دارند به حرکت خود ادامه دهند.

اولین ساعت روز را چگونه سپری می‌کنید؟ در این ساعت بیشترِ مردم به لباس‌پوشیدن، آماده‌شدن و بیرون رفتن مشغول هستند. چه می‌شود اگر این ساعت را صرف خودسازی کنید؟ چه اشکالی دارد روزی یک ساعت زودتر از خواب بیدار شوید و روی خودتان کار کنید؟ دوست ندارید در محل کارتان یا در روابط شخصی یا در جایگاه یک انسان، بهتر از دیروز باشید؟

نیازی به پیچیده کردنِ موضوع نیست. این ترفند راحت است. مهم‌ترین کار را در ابتدای هر روز انجام دهید. ساده است، ولی هیچ‌کس آن را انجام نمی‌دهد. همان‌طور که همینگوی در طول دوران شغلی خود توانست به کارهای زیادی دست یابد، شما نیز می‌توانید، با انجام مهم‌ترین کار در ابتدای صبح، پیشرفتی خیره‌کننده داشته باشید.

اغلب فکر می‌کنیم بهره‌وری یعنی هر روز کار بیشتری انجام دهیم، اما این اشتباه است. بهره-وری یعنی کارهای مهم را مستمر انجام دهیم. مهم نیست روی چه چیزی کار می‌کنید، چیزهای واقعاً مهم تعدادشان کم است.

موفقیت فقط از یک راه حاصل نمی‌شود؛ به همان اندازه که آدم‌های سحرخیز کارهای بزرگ انجام داده‌اند، شب‌زنده‌دارها نیز انجام داده‌اند. برنامهٔ روزانهٔ شخصیت‌های موفق اهمیت چندانی ندارد. همهٔ آن‌ها پذیرفته‌اند زمان مخصوصی از روز را برای برنامهٔ کاری خود بگذارند. من صبح‌ها راحت‌ترم، شما ممکن است وقت دیگری راحت باشید.

صادقانه بگویم اگر همهٔ کارهای هدردهندهٔ زمان را از فعالیت‌های روزمرهٔ خود حذف کنید، عملاً به هیچ ترفندی برای افزایش بهره‌وری نیاز ندارید.

یادگیری از دیگران بسیار خوب است و خودم همیشه این کار را انجام می‌دهم، ولی مقایسهٔ جایگاه کنونی شما با یک شخص موفق ممکن است در شما این احساس را ایجاد کند که خیلی عقبید و منابعتان برای شروع کافی نیست. اگر به شرایط بهینهٔ امروز آن‌ها نگاه کنید، به سادگی می‌توانید خود را متقاعد کنید که پیش از برداشتن اولین گام به سوی اهدافتان باید چیز جدیدی بخرید یا مهارت جدیدی یاد بگیرید و یا با اشخاص جدیدی ملاقات کنید. معمولاً هم این کار درست نیست.

اگر واقعاً مهم‌ترین کارتان را ابتدای هر روز انجام دهید، تنها ترفند لازم برای بهره‌وری بیشتر را آموخته-اید.

این حقیقت که شکست اتفاق خواهد افتاد بهانه‌ای نیست برای این‌که منتظر شکست باشید. دلیلی وجود ندارد که افسرده باشید یا تسلیم شوید، فقط به این دلیل که چند تصمیم اشتباه خواهید گرفت. مهم این است که با همهٔ توانتان تلاش کنید زیرا تلاش و تمرین محرک روند یادگیری هستند. حتی اگر شکست بخورید، آن‌ها ضروری‌اند. بدانید که سرنوشت هیچ تصمیمی شکست نیست، اما گاهی شکست هزینه‌ای است که اگر می‌خواهید تصمیم درستی بگیرید، باید بپردازید. توقع پیروزی داشته باشید و از همان آغاز بر اساس همین توقع رفتار کنید.

قانون آشکار به قانون یا استانداردی گفته می‌شود که به صراحت تعریف شده است؛ قانونی با تفسیری واضح که جایی برای چانه‌زدن نمی‌گذارد. این قانون به وضوح مرز آشکار و پنهان را بین آنچه قانون می‌گوید و آنچه نمی‌گوید مشخص می‌کند.

فشارها و موانع باعث رشد مهارت‌های ما می‌شوند و محدودمان نمی‌کنند. من، در جایگاه کارآفرین، تلاش می‌کردم خودم را مدیریت کنم تا این‌که متوجه شدم باید به روزهایم نظم دهم. برای شروع، تماس‌های عصر را زمان‌بندی کردم، صندوق ورودی ایمیلم را تا ظهر مسدود و خودم را ملزم کردم که هر دوشنبه و پنج‌شنبه مقاله‌ای جدید منتشر کنم. با اضافه‌کردن چند محدودیت که با دقت طراحی شده بودند و گنجاندن آن‌ها در زندگی، آزادی‌ام را کم کردم، اما در واقع بازدهی و شادی‌ام را بیشتر کردم. فشارها مرا محدود نکردند، بلکه قدرت را احساس کردم.