بریده‌هایی از کتاب زنان نامرئی

پدر و مادرها معمولاً فرزندانشان را ادامه زندگی خود می‌دانند اگر فرزندشان زیباست به خاطر این است که آنها هم زیبا هستند. اگر فرزندشان موفق است چون آنها هم موفق هستند. اما وقتی که فرزندشان با ایراد یا معلولیتی به دنیا می‌آید این موضوع را به راحتی نمی‌پذیرند. در اکثر موارد این یک طرد کردن خودخواهانه است. " چطور ممکن است که بچه من این شکلی باشد؟"

کسی که ناراضی و غمگین است شما هر کاری هم بکنید نمی‌توانید او را خوشحال کنید. فقط می‌توانید شریک غم او شوید. وضعیت تمام انسان‌های ناراضی و غمگین به این شکل است. آنها نمی‌توانند آدم‌های خوشحال با انرژی پراز شادی، بامزه و اجتماعی را تحمل کنند.

«رابطه او با زندگی از کودکی خوب نبوده زندگی شاکیان از خودش را دوست ندارد اگر او را دوست بداری تو را دوست خواهد داشت.»