بریده‌هایی از کتاب سیزده چهارده

من دیدم که آلودگی و گنهکاری این مرد، در آیندگان و حتی نسل‌های بعدی او اثرگذار خواهد شد!

گفتم: خُب آن‌ها چشمانشان را حفظ می‌کردند و نگاه نمی‌کردند. به من جواب داد: شما اگر پوشش و حجاب را رعایت می‌کردی و آن‌ها به شما نگاه می‌کردند، دیگر گناهی برای شما نبود. چون خداوند به هر دو گروه زن و مرد دستور داده که چشمانتان را حفظ کنید. اما اکنون به دلیل عدم رعایت دستور خداوند در زمینه حجاب، در گناه آن‌ها شریک هستی. تو باعث این مشکلات شدی و این کار شما، از بین بردن حق مردم در داشتن زندگی آرام است.

او حجاب داشت، اما نه حجابی که پوشش به حساب بیاید. من باتعجب دیدم که از میان هزاران دنبال کننده‌ای که تصاویر او را مشاهده و لایک می‌کردند، افراد بسیاری بودند که با حسرت به چهره او و میز غذای او نگاه می‌کردند، آن‌ها توانایی تهیه این غذاها را نداشتند و این ناراحتی آن‌ها، در زندگی این خانم تأثیر منفی داشت!

مردم به چهره تو نگاه می‌کنند و گمراه می‌شوند. هر آتشی در دل جوان‌ها ایجاد کنی، آتشی در زندگی خودت ایجاد می‌شود.

کشیشان مسیحی، زن را عامل و مظهر شیطان و موجب فساد و فحشا می‌دانستند و تا مدت‌ها پیرامون این مسئله در مدارس خود تحقیق می‌کردند که آیا زن می‌تواند مانند مرد، خدا را عبادت کند؟ آیا می‌تواند داخل بهشت شود؟ آیا زن انسان است و روح دارد؟ در مسیحیت به علت رواج فرهنگ تنفر از زن و بی‌ارزش بودن او، مجرد بودن مرد تشویق می‌شد و ازدواج در نظر آن‌ها، دامی از طرف شیطان برای سقوط در جهنم محسوب می‌گردید. در دیدگاه آنان، زن، ذاتاً پلید بود. به نظر کلیسا، محبت به زن، در شمار یکی از مفاسد بزرگ اخلاقی بود.

می‌خواستم به سوی بهشت بروم، اما به من فهماندند: چه کاری برای خدا انجام داده‌ای که می‌خواهی به بهشت بروی!؟ به من گفتند: تو خیلی پرخوابی داشتی، عملی برای این سوی خودت نفرستادی و حال در این بیابان سرگردانی!

خدا به واسطه توبه و حجابم، زندگی خوب و برکت‌های زیادی به من عطا کرد که گفتنی نیست.

اما چندی بعد، نسل دوم پادشاهان مغول، مغلوب فرهنگ ایرانی شدند. دختری زیبا و مؤمن به نام گوهرشاد، چنان در دل و جان پادشاه نفوذ می‌کند که شاهرخ، این پادشاه مغول، مذهب همسرش را انتخاب می‌کند و به فرهنگ او احترام می‌گذارد.

در تاریخ ایران، اولین زنی که رسماً کشف حجاب کرد، قره العین (زرین تاج) از بزرگان فرقه بابی است که پیروانش را قرتی می‌خواندند. آن‌ها در هرزگی و فساد، پیشرو دیگر فرقه‌ها بودند. بعدها مردم بدون آنکه ریشه این کلمه را یاد آورند، به هر فرد هرزه و فاسد «قرتی» می‌گفتند.

مرداک چندین سال است که دیگر مصاحبه‌ای نمی‌کند تا اهدافش را در سکوت پیش ببرد. اما آقای مرداک، بیل گیتس، مارک زاکر برگ (مالک اینستاگرام، فیس بوک و واتساپ) و دیگر یهودیان صهیونیست و مشهور و ثروتمند دنیا، یک پدر معنوی یا تئوریسین معروف به نام برنارد لوییس داشتند که خط سیر آینده را برای آن‌ها معرفی کرده. لوییس بزرگترین اسلام شناس یهودی دنیا بود که سال‌ها در کشورهای اسلامی زندگی کرد. نقل است که او تمامی کتاب‌هایی که در زمینه اسلام نگاشته شده را مطالعه کرده و نظرات عجیبی داشت. او هزاران کتاب و مقاله در زمینه اسلام نگاشت. لوییس ۱۰۲ سال عمر کرد و در سال ۲۰۱۸ مُرد.

او مشاور چندین ریس جمهور آمریکا بود و در مورد ایران نظرات خاصی داشت. او می‌گفت ما با ترکیه و مصر و عربستان و یا هیچ کشور اسلامی دیگر مشکلی نداریم. مشکل ما فقط فرهنگ مردم ایران است. این فرهنگ ایران است که در ۲۰۰۰ سال گذشته هر کشورگشا یا پادشاهی به ایران حمله کرده، در این فرهنگ حل شده!

کاملاً می‌فهمیدم که علت این عذاب‌ها چیست. این‌ها زنان مسلمانی بودند که حریم حجاب و حیا را رعایت نمی‌کردند. ناپاکی، تمام وجود آن‌ها را گرفته بود و هیچ توجهی به دستورات خداوند متعال نداشتند و اینگونه گرفتار بودند.

جامعه‌ای که از زینت عفاف و حیا و پوشش کامل زنان و غیرت مردان برخوردار باشد و نمایش جاذبه‌های زنانه محدود به خانه و همسر باشد، از یک سو ارزش و منزلت و موقعیت زنان در نظر مردان فوق العاده بالا می‌رود و از سوی دیگر قدرت میل و حرص مردان به جاذبه‌ها و زیبایی‌های زنان افزایش می‌یابد. مردان از آنجا که در خارج خانه به زنان دسترسی ندارند، طبیعتاً به همسران خویش و جاذبه‌های آنان جذب می‌شوند که همین امر، مایه گرانبها شدن آن‌ها، تداوم بخش محبوبیت آنان و استحکام خانواده خواهد بود.

جامعه‌ای که از زینت عفاف و حیا و پوشش کامل زنان و غیرت مردان برخوردار باشد و نمایش جاذبه‌های زنانه محدود به خانه و همسر باشد، از یک سو ارزش و منزلت و موقعیت زنان در نظر مردان فوق العاده بالا می‌رود و از سوی دیگر قدرت میل و حرص مردان به جاذبه‌ها و زیبایی‌های زنان افزایش می‌یابد. مردان از آنجا که در خارج خانه به زنان دسترسی ندارند، طبیعتاً به همسران خویش و جاذبه‌های آنان جذب می‌شوند که همین امر، مایه گرانبها شدن آن‌ها، تداوم بخش محبوبیت آنان و استحکام خانواده خواهد بود.

جامعه‌ای که از زینت عفاف و حیا و پوشش کامل زنان و غیرت مردان برخوردار باشد و نمایش جاذبه‌های زنانه محدود به خانه و همسر باشد، از یک سو ارزش و منزلت و موقعیت زنان در نظر مردان فوق العاده بالا می‌رود و از سوی دیگر قدرت میل و حرص مردان به جاذبه‌ها و زیبایی‌های زنان افزایش می‌یابد. مردان از آنجا که در خارج خانه به زنان دسترسی ندارند، طبیعتاً به همسران خویش و جاذبه‌های آنان جذب می‌شوند که همین امر، مایه گرانبها شدن آن‌ها، تداوم بخش محبوبیت آنان و استحکام خانواده خواهد بود

شش سال بعد، با نابودی رضاخان، هرچند قانون منع حجاب به فراموشی سپرده شد، اما یاران شیطان در کنار پادشاه جوان قرار گرفته و شروع به کار ضدفرهنگی کردند تا کار ناتمام پدرش را کامل کنند. در رسانه‌ها و مدارس، زنان چادری را عقب مانده، بی‌سواد و... معرفی می‌کردند و زنان بی‌حجاب را انسان‌هایی با فرهنگ و تمدن. حتی به زنان بدکاره دستور دادند که با چادر باشند و حق برداشتن

شش سال بعد، با نابودی رضاخان، هرچند قانون منع حجاب به فراموشی سپرده شد، اما یاران شیطان در کنار پادشاه جوان قرار گرفته و شروع به کار ضدفرهنگی کردند تا کار ناتمام پدرش را کامل کنند. در رسانه‌ها و مدارس، زنان چادری را عقب مانده، بی‌سواد و... معرفی می‌کردند و زنان بی‌حجاب را انسان‌هایی با فرهنگ و تمدن. حتی به زنان بدکاره دستور دادند که با چادر باشند و حق برداشتن

کشیشان مسیحی، زن را عامل و مظهر شیطان و موجب فساد و فحشا می‌دانستند و تا مدت‌ها پیرامون این مسئله در مدارس خود تحقیق می‌کردند که آیا زن می‌تواند مانند مرد، خدا را عبادت کند؟ آیا می‌تواند داخل بهشت شود؟ آیا زن انسان است و روح دارد؟ در مسیحیت به علت رواج فرهنگ تنفر از زن و بی‌ارزش بودن او، مجرد بودن مرد تشویق می‌شد و ازدواج در نظر آن‌ها، دامی از طرف شیطان برای سقوط در جهنم محسوب می‌گردید. در دیدگاه آنان، زن، ذاتاً پلید بود. به نظر کلیسا، محبت به زن، در شمار یکی از مفاسد بزرگ اخلاقی بود.

در مسیحیت به علت رواج فرهنگ تنفر از زن و بی‌ارزش بودن او، مجرد بودن مرد تشویق می‌شد و ازدواج در نظر آن‌ها، دامی از طرف شیطان برای سقوط در جهنم محسوب می‌گردید. در دیدگاه آنان، زن، ذاتاً پلید بود. به نظر کلیسا، محبت به زن، در شمار یکی از مفاسد بزرگ اخلاقی بود.