بریده‌هایی از کتاب تفکر به شیوه‌ جعبه‌ سیاه

موفقیت به روش‌های قدرتمند و اغلب غیرمنتظره به نحوهٔ واکنش ما به شکست بستگی دارد.

درس‌گرفتن از شکست مسئله‌ای کلیشه‌ای است. اما معلوم می‌شود که به دلایل غیرمعمول و اساسی درس نگرفتن از اشتباهات از بزرگ‌ترین موانع پیشرفت بشر بوده است.

نتیجهٔ کلیِ مقصرکردن دیگری این است که صداقت را از بین می‌برد و پنهان‌کاری‌ها را زیاد می‌کند. در این صورت، اطلاعات حیاتی را که برای یادگیری نیاز داریم از دست می‌دهیم.

النور روزولت می‌گوید: «از اشتباهات دیگران درس بگیرید. شما نمی‌توانید آن‌قدری زندگی کنید که همهٔ آن‌ها را خودتان تجربه کنید.»

اساس موفقیت بر شکست بنا شده است.

ما اشتباهاتمان را می‌پوشانیم، نه‌تنها برای محافظت از خود در برابر دیگران، بلکه در برابر خودمان. در ادامه می‌بینیم که آزمایش‌ها نشان داده است که همهٔ ما توانایی پیچیده‌ای در حذف شکست‌ها از حافظه‌مان داریم، مانند تدوینگرانی که اشتباهات و خرابی‌ها را از فیلمی حذف می‌کنند. بی‌این‌که به درس‌گرفتن از اشتباهاتمان فکر کنیم، آن‌ها را از زندگی کاری خود، که همه در ذهن نگه می‌داریم، حذف می‌کنیم.

بیشتر حلقه‌های بسته به این دلیل وجود دارند که افراد شکست را انکار می‌کنند یا سعی دارند آن را دور بزنند. در خصوص شبه‌علوم، مشکل ساختاری‌تر است. آن‌ها از قصد و یا برای ناممکن‌کردن شکست طراحی شده‌اند. برای همین است که آن‌ها در نظرِ طرفدارانشان بسیار مسحورکننده‌اند.

اگر فرهنگ در قبال اشتباه پذیرا و صادق باشد، کل چرخه می‌تواند از آن اشتباه درس بگیرد. این راه پیشرفت است.