بریده‌هایی از کتاب کوهستان تویی

درخشش واقعی یعنی برای اولین بار قلب خود را بر چشم دیگران ارجح بدانید.

حقیقت این است که هیچ‌کس جز خودتان نیست که باید به او هر چیز را اثبات کنید.

همه‌چیز در طبیعت ناکامل است و به دلیل همین بی‌نقص نبودن است که امکان رشد وجود دارد.

تو برای کامل بودن به دنیا نیامده‌ای. تو به دنیا نیامده‌ای که همیشه شاد باشی. اما اگر بتوانید هر روز خود را متعهد کنید که کاملاً انسان باشید حتی زمانی که می‌ترسید با احساسات‌تان روبه‌رو شوید، می‌توانید وارد مرحلهٔ بسیار زیبایی از مسیر پیشِ رو شوید.

نباید از اینکه نیاز به گریه کردن داریم، ناراحت‌ایم یا دل‌مان برای چیزی که دیگر نداریم تنگ شده خجالت بکشیم یا حس کنیم کار اشتباهی می‌کنیم. در واقع گریه کردن در زمان‌های مناسب یکی از بزرگ‌ترین نشانه‌های قدرت ذهنی است، زیرا افرادی که در حال مبارزه‌اند اغلب به‌سختی می‌توانند احساسات خود را رها کرده و آسیب‌پذیر باشند.

آن‌چه را اتفاق افتاده فراموش کنید و روی این‌که چگونه آن را درست خواهید کرد تمرکز داشته باشید

زندگی اغلب به نفع ما کار می‌کند، حتی زمانی که به نظر می‌رسد ما فقط با مشکلات، رنج و تغییر مواجه‌ایم.

خودویرانگری راهی برای صدمه به خودمان نیست، بلکه راهی است که با آن سعی می‌کنیم از خودمان محافظت کنیم.

زمانی به نقطهٔ شکست می‌رسیم که بالاخره قبول کنیم مسئله این نیست که دنیا چگونه است بلکه مسئلهٔ اصلی این است که ما چگونه‌ایم.

هنگامی که تصمیم بگیرید دیگر نمی‌خواهید احساس فعلی‌تان را داشته باشید سفر خودآگاهی، یادگیری و رشد آغاز می‌شود که باعث خواهد شد خود را دوباره از نو بیافرینید.

معنی واقعی خود را دوست داشتن این است که دیگر آن زندگی‌ای را که از آن ناراضی هستید نپذیرید؛ این است که بتوانید مشکلات را به طور واضح بشناسید و صریح بیان‌شان کنید.

خودویرانگری زاییدهٔ نظام باورهاست

گی هندریکس این مسئله را «حد بالایی» یا توان تحمل خوشبختی می‌نامد زیرا هر کس ظرفیتی دارد که به خود اجازه می‌دهد تا همان حد احساس خوبی داشته باشد.

خودویرانگری راهی برای صدمه به خودمان نیست، بلکه راهی است که با آن سعی می‌کنیم از خودمان محافظت کنیم.

مسیر درست از نقطه‌ای آغاز می‌شود که حالا در آن ایستاده‌اید

این عادت‌ها تصادفی شکل نمی‌گیرند. عادات و رفتارهایی که نمی‌توانید ترک کنید ــ مهم نیست که چه‌قدر مخرب یا محدودکننده‌اند ــ به طور هوشمندانه‌ای توسط ناخودآگاه شما طراحی شده‌اند تا نیازهای برآورده‌نشده، احساسات جابه‌جاشده یا امیال نادیده‌گرفته‌شده را برآورده کنند.

ممکن است کاملاً غیرمنطقی به نظر برسد اما ما برای خوشبخت بودن برنامه‌ریزی نشده‌ایم بلکه برای راحت بودن برنامه‌ریزی شده‌ایم و هر چیزی که خارج از آن قلمرو راحتی باشد تا زمانی که با آن آشنا نباشیم احساس تهدید یا ترس را در وجود ما فعال می‌کند.

ما به خودمان اجازه می‌دهیم فقط حد مشخصی از خوشبختی را احساس کنیم. گی هندریکس این حدود خوشبختی را «حد بالایی» شما می‌نامد. حد بالایی اساساً مقدار «اتفاق خوبی» است که در زندگی خود با آن احساس راحتی می‌کنید؛ یعنی آستانهٔ تحمل شما برای داشتن احساسات خوب یا تجربهٔ رویدادهای مثبت. وقتی از حد بالایی خود می‌گذرید، ناخودآگاه شروع به ویرانگری می‌کنید؛ عملی که در حال رخ دادن است تا خود را به آن‌چه راحت و آشنا است بازگردانید. برای برخی افراد، به صورت فیزیکی، اغلب با درد یا تنش فیزیکی ظاهر می‌شود و برای برخی دیگر از نظر احساسی و به صورت مقاومت، خشم، احساس گناه یا ترس تجلی می‌یابد.

عادات و رفتارهایی که نمی‌توانید ترک کنید ــ مهم نیست که چه‌قدر مخرب یا محدودکننده‌اند ــ به طور هوشمندانه‌ای توسط ناخودآگاه شما طراحی شده‌اند تا نیازهای برآورده‌نشده، احساسات جابه‌جاشده یا امیال نادیده‌گرفته‌شده را برآورده کنند.

عمدتاً ما تا حدودی آگاه‌ایم که شکست‌های کوچک تکه‌های کوچک و به‌هم‌متصل زندگی هستند. ما کامل نیستیم، اما تمام تلاش خود را می‌کنیم و این نارضایتی مبهم در نهایت برطرف خواهد شد.