بریده‌هایی از کتاب توانمندی های نهان

شخصی که با او رقابت می‌کنید خودِ پیشین شماست و پیشرفت‌های حاصله به خود آتی شما بدل خواهند شد. هدف شما بی‌نقص شدن نیست؛ برای برتری می‌کوشید. در این حالت تنها راه برنده شدن رشد کردن است.

برترین راه برای تسهیل رشد به استقبال سختی رفتن، جست‌وجو و تشدید آن است.

وقتی اشتیاق وجود داشته باشد، پشتکار با احتمال بیشتری به عملکرد تبدیل می‌شود.

«اگر کارتان را به‌راحتی پیش می‌برید، پس دارید آن را اشتباه انجام می‌دهید.»

بهترین درمان برای احساس خجالت ناشی از اشتباهات، ارتکاب اشتباهات بیشتر است.

معیار واقعی برای توانمندی‌های شما نه بلندای قله‌ای است که به آن رسیده‌اید، بلکه میزان مسافتی است که برای رسیدن به آن قله طی کرده‌اید.

اگر منتظر بمانیم برای مقابله با چالشی جدید آماده شویم و بعد دست به کار شویم، چه‌بسا هیچ‌گاه زمان دست به کار شدنمان فرا نرسد. شاید هرگز روزی نیاید که از خواب برخیزیم و ناگهان احساس آمادگی کنیم. به‌هرحال، با اقدام کردن است که آماده می‌شویم.

مهم نیست چقدر سخت تلاش می‌کنید، مهم میزان رشد شماست و رشد به چیزی بیش از یک طرز فکر نیاز دارد و با مجموعه مهارت‌هایی آغاز می‌شود که معمولاً آن‌ها را نادیده می‌گیریم.

نکتهٔ مهم در مورد توانمندی‌ها نقطهٔ شروعتان نیست، بلکه مسافتی است که طی می‌کنید. ما باید کمتر بر نقطهٔ شروع و بیشتر بر مسافت طی‌شده تمرکز کنیم.

وقتی به اشتباه کردن ترغیب شویم، درنهایت کمتر اشتباه خواهیم کرد. اشتباهات نخستین به ما کمک می‌کنند تا پاسخ صحیح را به خاطر بسپاریم و به ما انگیزه می‌دهند که به مسیر یادگیری‌مان ادامه دهیم.

پیشرفت همیشه به معنای حرکت روبه‌جلو نیست، بلکه گاهی نیازمند برگشتن به عقب است. پیشرفت شما نه‌تنها در قالب قله‌هایی که بر آن‌ها صعود می‌کنید، بلکه با دره‌هایی که از آن‌ها می‌گذرید هم بازتاب می‌یابد. تاب‌آوری شکلی از رشد است.

محکم به رؤیاهایتان بچسبید، چراکه اگر رؤیاهایتان بمیرند، زندگی به پرنده‌ای با یک بال شکسته بدل می‌شود و دیگر نمی‌تواند به پرواز درآید. (۱)

شواهد گسترده نشان می‌دهند که وقتی موانع را تهدید قلمداد کنیم، تمایل به عقب‌نشینی و تسلیم شدن در ما افزایش می‌یابد. اما وقتی موانع را چالش‌هایی بدانیم که لازم است بر آن‌ها فائق بیاییم، می‌توانیم بهترین عملکردمان را نشان دهیم. (

پیشرفت یک وهم نیست، اتفاق می‌افتد، ولی همواره رَوندی کُند دارد و ناگزیر در مسیر پیشروی، نومیدی‌هایی هم به سراغمان خواهند آمد.

بهترین درمان برای احساس خجالت ناشی از اشتباهات، ارتکاب اشتباهات بیشتر است

زمانی که اوضاع به‌خوبی پیش می‌رود، پیشگام و مصمم بودن کار آسانی است.

موفقیت را نه به‌واسطهٔ جایگاهی که فرد به آن دست یافته است، بلکه براساسِ تعداد موانعی باید سنجید که در مسیر دستیابی به جایگاه خود بر آن‌ها غلبه کرده است. (۱) - بوکر تی. واشینگتن

اگر در مورد خودتان تردید دارید، آیا نباید در مورد ارزیابی پایینتان از خودتان هم تردید داشته باشید؟

گونه‌ای که بقا یافته است نه باهوش‌ترین، که سازگارترین گونهٔ جانوری است... گونه‌ای دوام می‌آورد که بتواند به بهترین وجه سازگار شود.

توانمندی‌های شما را از روی برترین لحظاتتان قضاوت می‌کنند، نه از روی بدترین آن‌ها.

گرچه استعدادها به‌نحوی مساوی توزیع می‌شوند، فرصت‌ها اما این‌چنین نیستند

آنچه نادیده می‌گیریم این واقعیت است که وقتی افراد راهی را پیش روی خود نمی‌بینند، رؤیای مقصد هم در ذهنشان رنگ خواهد باخت.

چنین کاری نیازمند سه نوع شجاعت است: (۱) کنار گذاشتن روش‌های در دسترسِ آزموده‌شده، (۲) قرار دادن خودتان در میدان مبارزه پیش از آنکه احساس آمادگی داشته باشید و (۳) نترسیدن از اشتباه کردن. برترین راه برای تسهیل رشد به استقبال سختی رفتن، جست‌وجو و تشدید آن است.

«ما متقاعد شده بودیم که اگر فقط یکی از ما موفق شود، درواقع همه موفق شده‌ایم.»

«روخوانی مهارتی اساسی در تمامی حوزه‌هاست. اگر انگیزه‌ای برای روخوانی نداشته باشید، نمی‌توانید دربارهٔ هیچ موضوع دیگری به مطالعه بپردازید.» پرورشِ میل به مطالعه است که علاقه‌مندی‌های فردی را تغذیه می‌کند.

کودکان به موضوع مورد توجه ما توجه می‌کنند: آنچه بدان تمرکز می‌کنیم به آنان نشان می‌دهد که برای چه ارزش قائلیم.

منشْ اغلب با شخصیت اشتباه گرفته می‌شود، اما این دو یکسان نیستند؛ شخصیت تمایل درونی شماست، غرایز اصلی‌تان که می‌گویند چطور فکر، احساس و عمل کنید. اما منش توانایی شما برای اولویت دادن ارزش‌ها نسبت به غرایز است.

آرمان آن شخصی است که امیدوارید به آن تبدیل شوید.

پیشرفت یک وهم نیست، اتفاق می‌افتد، ولی همواره رَوندی کُند دارد و ناگزیر در مسیر پیشروی، نومیدی‌هایی هم به سراغمان خواهند آمد. - جورج اورول

کلید تحول من تغییر شیوهٔ فراگیری‌ام بود: برای پیش رفتن، من ابتدا می‌بایست چند قدمی به عقب برگردم و در روش‌هایم تجدیدنظر کنم؛ می‌بایست به‌سان اسفنجی اطلاعات را جذب کنم، از کمال‌گرایی و عجله کردن دست برداشته و از یادگیری لذت ببرم؛ می‌بایست عزمی راسخ داشته و در روند یادگیری‌ام منضبط باشم.