بریده‌هایی از کتاب تسلط بر زمان

همه ما در هر روز ۲۴ ساعت وقت داریم. بااین‌حال، برخی افراد از زمانی که در اختیار دارند برای انجام کارهای خارق‌العاده استفاده می‌کنند و برخی دیگر در طول این ۲۴ ساعت کارهای بسیار کمی انجام می‌دهند. چرا این‌طور است؟ دلیلش این است که بیشتر مردم برای زمانی که دارند ارزش قائل نیستند.

هنگامی‌که شما یک کار را به زمان دیگری موکول می‌کنید، به این باور غلط پایبند می‌شوید که خود آینده‌تان عاقل‌تر، قوی‌تر، باهوش‌تر یا باانگیزه‌تر از خود فعلی‌تان خواهد بود. بااین‌حال، این باور غیرمنطقی است. خود آینده شما تنها در صورتی عاقل‌تر، قوی‌تر، باهوش‌تر یا باانگیزه‌تر خواهد بود که به‌طور فعال برای تبدیل‌شدن به آن چیزهایی که می‌خواهید در زمان حال تلاش کنید.

عمل کردن معمولاً با افزایش انگیزه همراه است. این بدان معناست که برای انجام هر کاری لزوماً به این نیاز ندارید که از همان ابتدا باانگیزه باشید. این فرایند چیزی است که ما آن را افسانه انگیزش می‌نامیم. اگر شما به این افسانه باور داشته باشید، هرچه بیشتر کارهایتان را به تعویق می‌اندازید.

هرچه نسبت به کاری که انجام می‌دهید اشتیاق و هیجان بیشتری داشته باشید، بهتر است.

در بستر مرگ هیچ‌کس آرزو نمی‌کند که کاش سریال‌های بیشتری از نتفلیکس می‌دید، زمان بیشتری را صرف خواندن اخبار فیس‌بوک می‌کرد و یا عکس‌های بیشتری از خودش در اینستاگرام منتشر می‌کرد (اگرچه بسیاری از ما زمان‌هایی باورنکردنی را صرف انجام چنین کارهایی می‌کنیم)، بلکه در عوض احتمالاً آرزو می‌کنیم که ای‌کاش زمان بیشتری را با خانواده و دوستانمان می‌گذراندیم، نظر شما چیست؟

«معنادار» بودن کارها مستلزم این نیست که شما از هر کار یا نقشی لذت ببرید. بلکه می‌توانید در موقعیت‌های چالش‌برانگیز هم معنایی بیابید.

آیا با زمان به‌عنوان باارزش‌ترین دارایی‌تان رفتار می‌کنید؟ آیا هر روز از آن برای نزدیک شدن به رؤیاهایتان استفاده می‌کنید؟ یا اینکه آن را بی‌نهایت دانسته و رفتاری معمولی با آن دارید؟

ترجیح می‌دهید زمان داشته باشید یا پول؟

«معنادار» بودن کارها مستلزم این نیست که شما از هر کار یا نقشی لذت ببرید. بلکه می‌توانید در موقعیت‌های چالش‌برانگیز هم معنایی بیابید.

نکته این است که وقتی‌که کاملاً در زمان حال هستید و با نزدیکانتان وقت می‌گذرانید، آنگاه می‌توانید بگویید که از زمانتان به‌طور مؤثری استفاده می‌کنید.

انجام کارهایی است که روحتان را تغذیه می‌کند. برای برخی ممکن است این کار نوشتن باشد، برای برخی دیگر رقصیدن و یا ساختن چیزی با دستانشان. وقتی غرق در چنین کارهایی می‌شوید، اغلب آگاهی نسبت به زمان را از دست می‌دهید و این نشانه آن است که شما به شیوه خاص خودتان سازنده و مولد هستید.

اما زمان یکی از کمیاب‌ترین منابع روی زمین است.

درواقع، ما می‌توانیم تقریباً هر چیزی را با افزودن نیروی کار یا سرمایه به میزان بیشتری بسازیم اما هرگز نمی‌توانیم زمان بیشتری تولید کنیم.

درواقع، ما می‌توانیم تقریباً هر چیزی را با افزودن نیروی کار یا سرمایه به میزان بیشتری بسازیم اما هرگز نمی‌توانیم زمان بیشتری تولید کنیم.

به این نتیجه رسیدم که حتی اگر هیچ قدمی در جهت اهدافم برندارم بازهم آن ۵ سال می‌گذرد. ازاین‌رو تصمیم گرفتم که از زمانم بهترین استفاده را ببرم، به این امید که بعد از گذشت ۵ سال به‌جایی که می‌خواهم برسم.

اگر یاد بگیرید که برای وقتتان ارزش قائل شوید می‌توانید به رؤیاهایتان برسید و زندگی مؤثری داشته باشید. با استفاده عاقلانه از زمان ارزشمندی که در اختیار دارید، در درازمدت به بیش‌ازآنچه که تصورش را بکنید دست خواهید یافت.

استفاده مؤثر از زمان به شما این امکان را می‌دهد که حس عمیق‌تری از تحقق رؤیاهایتان را تجربه کنید و به بسیاری از اهدافتان برسید. در حقیقت، افرادی که بسیار مولد هستند و بهره‌وری بالایی دارند اغلب باهوش‌تر از سایر مردم نیستند، اما آن‌ها ارزش واقعی زمان را درک کرده‌اند. این افراد هر روز را به‌عنوان فرصتی تازه می‌بینند و در راستای اهدافشان پیشرفت می‌کنند.

تسلط بر زمان مستلزم استفاده مؤثرتر از آن است.

تعریف من از بهره‌وری این‌گونه است: «در کنار افرادی باشیم که به آن‌ها اهمیت می‌دهیم و به انجام کارهایی بپردازیم که از آن‌ها لذت می‌بریم یا آن‌ها را هدفمند می‌دانیم.»

«معنادار» بودن کارها مستلزم این نیست که شما از هر کار یا نقشی لذت ببرید. بلکه می‌توانید در موقعیت‌های چالش‌برانگیز هم معنایی بیابید.