بریده‌هایی از کتاب تفسیر نمونه (جلد هفدهم)

در حديثی از علی عليه‌السلام می‌خوانيم: كُلُّ مَا أَلْهَی عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ فَهُوَ مِنَ الْمَيْسِرِ: «هر چيزی كه انسان را از ياد خدا غافل كند (و در شهوات فرو ببرد) آن در حكم قمار است»

رسول خدا صلی‌الله‌عليه‌و‌آله می‌خوانيم: مَنْ مَشی عَلَی الأَرْضِ إِخْتِيالاً لَعَنَهُ الأَرْضُ، وَ مَنْ تَحْتَها، وَ مَنْ فَوْقَها!: «كسی كه از روی غرور و تكبر، روی زمين راه رود زمين، و كسانی كه در زير زمين خفته‌اند، و آنها كه روی زمين هستند، همه او را لعنت می‌كنند»