بریده‌هایی از کتاب بازسازی زندگی پس از طلاق

اگر بتوانید به‌تنهایی با زندگی روبه‌رو شوید و به عنوان یک فرد مجرد هم احساس خوشبختی کنید، آنگاه می‌توانید با فرد دیگری نیز زندگی کنید.

«عشق احساس گرم و صمیمانه ما نسبت به فردی است که نیازهای روحی و روانی ما را برآورده می‌سازد.»

فرد اندوهگین از عالم واقعیت دور است، گویی در بهت به سر می‌برد؛ در دنیایی غیرواقعی.

اگر احساس تنهایی، ناامیدی و نیاز در شما وجود داشته باشد، دیگران را از اطراف خود پراکنده می‌کنید.

به جای انکار درد باید آن را تصدیق کرد و انگیزه‌ای برای رشد بیشتر قرار داد.

کسانی که معتقدند سرانجام یک روز دوباره روابط گذشته را از سر می‌گیرند، دلیلی برای پیمودن مسیر صعودی بازسازی نمی‌بینند.

به یاد داشته باشید که اگر قرار باشد همیشه مطیع یک بخش شخصیتی خود باشیم، همواره تحت کنترل خواهیم بود و باز اگر مجبور باشیم همیشه در مقابل یک بخش قیام کنیم باز هم به نحوی تحت کنترل هستیم.

ایمان و ارتباط با خدایی که ما را همان‌طور که هستیم دوست دارد، سرچشمه عشق بی‌قید و شرط در ما می‌شود.

درد، روش طبیعت است برای یادآوری این نکته که به درمان نیاز داریم.

احساس تنهایی یک بیماری است که آرام و پنهان رشد می‌کند و نشانه‌هایی هولناک دارد.

توان و ظرفیت دوست داشتن دیگری، ارتباط نزدیکی با توان دوست داشتن خود دارد و دوست داشتن خود به معنای خودخواهی و خودپسندی نیست.

آزادی یعنی اینکه بتوانیم کاملاً خودمان باشیم.

بسیاری از ما فدا شدن و گذشت بی‌منطق را از خانواده خود می‌آموزیم.

به عقیده بسیاری از درمانگران، سرکوب کردن خشم یکی از عوامل مهم افسردگی است.

حفظ زندگی مشترک یکی از استانداردهای من است و چون نتوانسته‌ام آن را حفظ کنم احساس گناه می‌کنم.» شما را درک می‌کنیم اما امیدواریم انسان بودن خود را از یاد نبرید و بدانید که هیچ انسانی کامل نیست!

پسرم، تاد، افکار و ایده‌های خود را روی کاغذ می‌آورد. معمولاً افکار عمیقی دارد. او به عنوان مردی جوان علت خوبی را برای ازدواج مطرح می‌کند: «زمانی فرا خواهد رسید که در مسیر رشد و تکامل، فنجان من لبریز می‌شود؛ آن‌قدر که لازم است فرد دیگری از راه برسد و اضافه آن را برگیرد.»

در آغوش گرفتن گرم و صمیمانه دیگران گویاتر و مؤثرتر از کلمات است. جراحتهای عاطفی را التیام می‌بخشد و احساس خودارزشمندی را سریع بالا می‌برد

: یاد بگیریم که قبل از ازدواج مجدد، ابتدا با تنهایی خود کنار بیاییم و از زندگی مستقل خود احساس رضایت کنیم.

«هر رنجی را که بتوان احساس کرد، می‌توان التیام بخشید» .

عشق سطوح مختلفی دارد و الزاما تمام آنها، آن‌قدر متعالی نیستند که بتوانند پایه و اساس یک ازدواج خوب قرار بگیرند.

تمرینهای بدنی مختلف، راه مفید دیگری برای تخلیه خشم است؛ مثل تمیز کردن خانه، مشت زدن به کیسه بوکس و ورزشهای پرتحرک. از آنجا که خشم انرژی‌زاست، باید انرژی آن مصرف شود.

خشم آتشی است که باید بسوزد تا به خاکستر بخشش تبدیل شود.

نقاب چهره‌ای دروغین است، وانمود کردنِ حالتی درونی که حقیقتا در خود احساس نمی‌کنید.

افراد زیادی از نقاب استفاده می‌کنند، چون هویت بارزی برای خود پیدا نکرده‌اند. آنها نمی‌توانند صادق باشند، چون نمی‌دانند چه کسی هستند و واقعا چه احساسی دارند.

نقابها معمولاً نوعی ترس را پنهان می‌کنند.

اگر فردی بگوید «هرگز ازدواج نخواهم کرد» مشخص است که تنهایی و استقلال واقعی را تجربه نکرده‌است.

صمیمیت و آغوش گرم دوستانم، نیاز به محبت مرا تأمین می‌کند؛

منظور از نقاب، تصویر یا احساسی است که سعی می‌کنید آن را به جای خودِ واقعی‌تان به دیگران نشان دهید.

آنچه از آن می‌ترسید، موجب می‌شود که خود را بهتر بشناسید.

کنار آمدن و احساس راحتی کردن با تنهایی، ارزش درمانی و سازندگی فوق‌العاده مهمی دارد.