بریده‌هایی از کتاب پیش از آنکه قهوه ات سرد شود (جلد سوم)

وقتی می‌خواین به کسی که برای رسیدن به آرزوهاش تلاش می‌کنه هدیه بدین، باید عزیزترین چیزی رو که دارین به اون بدین. بعضی روزها، اون کسی که رؤیاهاش رو دنبال می‌کنه، قدرت ادامهٔ مسیر رو نداره. حتماً تلخ و دردناکه و اون باید بین رؤیاهاش و واقعیت یکی رو انتخاب کنه. وقتی این اتفاق بیفته، فردی که باارزش‌ترین هدیه‌ها رو گرفته، می‌تونه کمی بیشتر بجنگه. ظاهراً این بهش کمک می‌کنه احساس تنهایی نکنه. بنابراین، من این کتاب رو به تو می‌دم، چون می‌خوام برای رؤیات بجنگی.»

تنها زنده موندن مثل تنها مردنه،

«اما تسلیم نشدن هم خودش یه‌جور استعداده.»

ساچی به مرد عینک آفتابی که مانند هملت بلاتکلیف بود، هشدار داد: «بی‌تصمیمی ویرانگر است.»

«خب، تنها زنده موندن مثل تنها مردنه، این‌طور فکر نمی‌کنی؟»

«خب، تنها زنده موندن مثل تنها مردنه، این‌طور فکر نمی‌کنی؟»

شاید او هرگز کسی را که شایستهٔ اعتمادش باشد، ندیده بود.

من به‌سختی تلاش خواهم کرد. این حقیقتی راستین بود.

او متوجه شد که زندگی هرقدر هم دشوار به نظر برسد، با یک بینش ناگهانی کاملاً تغییر خواهد کرد.

«اما تسلیم نشدن هم خودش یه‌جور استعداده.»

هرچقدر هم که آدم در گذشته تلاش کند، نمی‌تواند چیزی را در زمان حال تغییر دهد.

چیزی که عمیقاً به آن اعتقاد دارم این است که نباید اجازه دهیم مرگ یک فرد باعث بدبختی شود. دلیل آن ساده است، اگر اجازه دهیم مرگ هرکس دلیلی برای ناراحتی باشد، به این معنی است که انسان‌ها برای بدبخت شدن به دنیا می‌آیند. درواقع، برعکسِ این موضوع صادق است. انسان‌ها برای خوشبختی به دنیا می‌آیند.

احساسات واقعی مردم به‌وضوح دیده نمی‌شود. ممکن است طرف مقابل به چیزی فکر نکند، اما ما مایلیم بدون اینکه با او صحبت کنیم یا دربارهٔ احساسش بپرسیم، به حدس و گمان خودمان اعتماد کنیم.

اگر به گذشته برگردی، می‌خواهی چه کسی را ببینی؟

تنها زنده موندن مثل تنها مردنه

«بی‌تصمیمی ویرانگر است.»

کودکان حتی در سنین پایین به خلق‌وخوی بزرگ‌سالان حساس هستند و می‌توانند آنچه را درحال وقوع است درک کنند.

تنهایی در او شدت بیشتری گرفت. تصور می‌کرد که هیچ‌کس نمی‌تواند احساساتش را درک کند و درنهایت، چاره‌ای جز تنها ماندن ندارد و در این پوسته خزیده بود.

مدام در این فکر بود که برای چه زندگی می‌کند. چرا این سختی‌ها را تحمل می‌کرد؟

اما اون این‌جوریه، اگه کسی رو توی گرفتاری ببینه، نمی‌تونه نادیده‌ش بگیره و بی‌خیال باشه. کمک به دیگران تو ذاتشه.

«و تو می‌تونی به مبارزه کردن ادامه بدی، مگه نه؟»

با او خودداری می‌کرد. احساسات واقعی مردم به‌وضوح دیده نمی‌شود. ممکن است طرف مقابل به چیزی فکر نکند، اما ما مایلیم بدون اینکه با او صحبت کنیم یا دربارهٔ احساسش بپرسیم، به حدس و گمان خودمان اعتماد کنیم.

احساسات واقعی مردم به‌وضوح دیده نمی‌شود. ممکن است طرف مقابل به چیزی فکر نکند، اما ما مایلیم بدون اینکه با او صحبت کنیم یا دربارهٔ احساسش بپرسیم، به حدس و گمان خودمان اعتماد کنیم.

برخی از افراد سندرم فرسودگی شغلی را نوعی افسردگی می‌دانند. با این تفاوت که افسردگی با استرس یا خستگی یا یک شوک بزرگ مانند تصادف یا از دست دادن شروع می‌شود، اما سندرم فرسودگی شغلی از این فکر سرچشمه می‌گیرد که تمام تلاش‌های فرد بیهوده بوده است. این اتفاق زمانی می‌افتد که زندگی طبق انتظار پیش نمی‌رود؛ بااینکه فرد روح خود را وقف فعالیت خاصی می‌کند که معمولاً کار است.

ممکن است طرف مقابل به چیزی فکر نکند، اما ما مایلیم بدون اینکه با او صحبت کنیم یا دربارهٔ احساسش بپرسیم، به حدس و گمان خودمان اعتماد کنیم.

‫«نمی‌خوام با حسرت بمیرم.»

اگر قرار باشد فردا جهان به پایان برسد، شما چه می‌کنید؟

احساسات واقعی مردم به‌وضوح دیده نمی‌شود. ممکن است طرف مقابل به چیزی فکر نکند، اما ما مایلیم بدون اینکه با او صحبت کنیم یا دربارهٔ احساسش بپرسیم، به حدس و گمان خودمان اعتماد کنیم.

ریجی اکنون دریافته بود زندگی روزمره‌ای که ما آن را بدیهی می‌دانیم، چقدر مهم است و تجربهٔ داشتنِ کسی که به او اهمیت می‌دهید، چقدر باعث خوشبختی است. چیزهایی که گفتن آن‌ها را به فردا موکول می‌کنید، گاهی هرگز گفته نمی‌شوند

. هر فرد در درون خود توانایی ذاتی برای عبور از سختی‌ها دارد. همه این انرژی را دارند، اما وقتی این انرژی از طریق دریچهٔ اضطراب ما جریان می‌یابد، همه‌چیز محدود شود. هرچه اضطراب بیشتر باشد، قدرت بیشتری برای باز کردن دریچه و آزاد کردن انرژی می‌طلبد. این قدرت با امید تقویت می‌شود. می‌توان گفت امید قدرت باور به آینده است.