بریده‌هایی از کتاب ذهن خطاکار

گزینه‌های بیشتر نه تنها تصمیم‌گیری پیش از انتخاب را دشوار می‌کند، بلکه لذت خود انتخاب را کاهش می‌دهد.

در دنیای واقعی، هر نتیجه‌ای معلول مجموعه‌ای از عوامل درونزا و برونزا است. ما به آن گروه از عوامل برونزا که روابط علت و معلولی‌اش را نتوانسته‌ایم تشخیص بدهیم یا احتمال روی دادنش را اندازه بگیریم می‌گوییم «شانس» (گاه خوب و گاه بد).

در یک شکل دیگر از بروز تطبیق‌پذیری سیستمی، گونه‌ای خودخوارانگاری پدید می‌آید تا بد بودن شرایط کنونی را به ناشایستگی فردی مرتبط کند و به این عبارت کلیدی برسد که «خلایق هر چه لایق». برای نمونه برخی دیدگاه‌های عامیانه که توسعه‌نیافتگی ایران را به دلیل بد بودن اخلاق و کم بودن شعور ایرانیان نسبت می‌دهد، از همین پدیده ناشی می‌شود که Depressed entitlement یا استحقاق فرودست‌انگارانه نام دارد.

علم اقتصاد کلاسیک، برای آسان‌سازی مدل‌های اقتصادی، ترجیح می‌دهد رفتار انسان‌ها را عقلایی و خردمندانه (rational) بداند